Zondag 1 oktober. De nieuwe maand is begonnen. Op zondag laat ik hier een mooi borduurpatroontje van hugs 'n kisses zien. Zo ook vandaag. Ik vind hem wel toepasselijk want ik breng de dag nog grotendeels op bed door. Ik doe mijn oefeningen en loop steeds een rondje achter de rollator maar als ik dat gedaan heb, ben ik blij als ik weer kan gaan liggen. Gelukkig lig ik op een centrale plaats in het huis. Niet ideaal maar het beste plekje voor nu. Onze hal is zo ruim dat er een bed kan staan en nog een paar stoelen daarnaast. Vandaag kwam mijn oude vader op een van de stoelen zitten. Hij maakt zich zo ongerust over zijn oudste dochter.... Ik vind het heel wat dat hij steeds zelf met de auto uit de mooie groene stille polder naar hier komt. Hier is het druk, drukker, drukst met veel vracht en ander verkeer (ook op zondag) maar hij redt het iedere keer weer. Ik maak me dus eigenlijk net zo ongerust over hem als hij over mij ;-) Het was fijn om hem weer te zien. We kletsten wat over ditjes en datjes. Hij vertelde de laatste nieuwtjes uit het dorp. Het is wel eens even puzzelen over wie hij het heeft. Ik ben al er al zo lang weg, maar we komen er via veel omwegen altijd weer uit. Hij bleef gezellig mee eten en vertrok daarna weer naar huis.
De rest van de dag was het rustig, op wat telefoontjes na. Ik dommelde wat en smeerde mijn onderbenen in met Spiroflor zalf. Het prikkelde en tintelde van jewelste. Het leek wel of er mieren onder mijn huid zaten. Drinken en eten gaat nog steeds moeizaam. Het eten wil maar slecht zakken. Kleine porties eten en dan de hele dag door gaat nog het best. Het lekkerst vind ik het om fruit te eten. En daar heb ik genoeg van. Aardbeien, framboosjes, druiven en af en toe een banaantje. Ik keek wat op social media (voor het eerst langer dan een paar minuten) en merk dat het me allemaal nog te veel is. Ik liet hier en daar weten hoe het met me ging en dat werd gewaardeerd. Fijn en dank voor lieve mensen die persoonlijke berichtjes sturen. De oudste twee kinderen sturen een leuke foto. Ze hebben samen (voor het eerst) de Singelloop in Utrecht gelopen. Ze zien er blij uit en zo leuk dat ze dit samen deden. Het maakt me dankbaar en gelukkig. Wat een voorrecht om zo'n mooi gezin te hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten