Terug naar het ziekenhuis...

1 november. Ik kondigde het in mijn vorig blog al aan. Vandaag zou het een spannende dag worden want het was tijd voor de nacontrole. Ik zou de man die mij mijn leven teruggaf weer zien. Ik weet dat ik nu dramatisch klink maar echt... ik voel dat zo. Voor de operatie kon ik echt bijna niks meer. Altijd pijn en steeds beperkter in mijn bewegingen. Ik zie mezelf nog zitten 3 juli. Vastberaden om niet uit zijn spreekkamer weg te gaan voor er een oplossing zou komen. En die kwam er. Hij opereerde me aan beide knieën en ik dacht... weet je wat? Ik zal eens een foto van hem laten zien hier. Hij is behalve een buitengewoon kundige arts ook iemand die graag en veel lacht. Hij heeft humor (en zelfspot) en is gewoon een sympathieke kerel. Mag ik jullie voorstellen aan Henny Verburg? Orthopeed in het Reinier de Graaff Ziekenhuis in Delft.

Vandaag zag ik hem weer na (op een dag na) 6 weken. Het was een prettig weerzien en hij was tevreden over wat hij aantrof. De wonden genezen goed. De buiging van de knieën in graden was ook naar verwachting en de mobiliteit van de gewrichten was ook naar zijn zin. Het onderzoek was pijnlijk maar dat is het altijd bij hem. Nadat ik was aangekleed en terugliep naar de spreekkamer liet hij me voor en na foto's zien. Wat een verschil! Echt! Ik wist niet wat ik zag. Van een X naar een |  vorm. | vorm is dat mijn heupen, knieën en enkels op 1 lijn staan. Zoals het hoort. Natuurlijk ben je er nog lang niet maarrrrr.... en toen sprak hij de magische woorden...... Ik ben tevreden. Nou, hoe fijn is dat. Hoe fijn is dat? Wat kan een mens zich meer wensen dan een arts die tevreden is? Haha. Omdat het niet vaak voorkomt dat er twee knieën tegelijk gedaan worden wil hij graag contact houden. We hebben dus een nieuwe afspraak gemaakt. Ik kijk er nu al naar uit ;-)
-
Dit is weer een van de mensen die het verschil maken in je leven. Iemand die niet alleen met het beroep bezig is maar ook menselijk is. Iemand die net een stapje harder loopt dan de collega's. Iemand die heel hard werkt. Iemand die echt van zijn vak houdt. Maar ook een bescheiden mens is. Want toen ik hem bedankte en zei dat ik echt het gevoel heb dat hij mij mijn leven teruggegeven heeft hadden we allebei tranen in de ogen. Echt! En ik nu weer terwijl ik het schrijf. Pfft.