Zondag 29 oktober. Op zondag laat ik altijd borduurpatronen zien van de ontwerpers van Hugs 'n Kisses. Die passen goed bij wat ik vandaag wil schrijven. Ik kreeg namelijk ook hugs and kisses en wel van schoonzus en zwager die op visite kwamen. Schoonzus is een oudere zus van de man en zij hadden me voor het laatst gezien toen ik nog in het ziekenhuis lag. Dat was al weer even geleden en ze wilden wel eens weten hoe het er nu mee was.
Natuurlijk hadden we elkaar al gesproken via de telefoon en via Whatsapp maar elkaar in het 'echt' zien is zoveel leuker. Het was een koude middag en dan is het voor mij lastig op temperatuur te blijven. Daar heb ik al een paar jaar last van. Het heeft te maken met de pijn van de reuma. Die trekt dan zoveel energie weg dat het lijkt alsof mijn thermostaat het niet doet. Na de operatie is het erger geworden. Toen schoonzus en haar man kwamen vonden ze me onder een dekentje. En eerlijk gezegd schrokken ze daar een beetje van. Maar dat misverstand werd gelukkig snel opgelost :-)
Het werd een genoeglijk samenzijn. Het is altijd leuk met die twee. Ze hebben een brede belangstelling en we kunnen over veel onderwerpen praten. De jonge timmerman waar ik wel eens over schrijf is hun oudste zoon. Hij maakte de mooie ramen in slaap- en studeerkamer. Die met het glas-in-lood. Ze bleven om een hapje mee te eten en ook dat was erg gezellig. Daarna was het uit met de pret wat mij betreft en voor hen tijd om weer naar huis te gaan. Ze wonen niet naast de deur.
En waarom laat ik nu die plaatjes van de bloemen zien? Omdat ik eerst in het ziekenhuis al mooie bloemen van ze kreeg en de afgelopen stuurden ze zelfs bloemen via de post. Mijn eigen zus is de allerliefste van allemaal maar deze schoonzus voelt ook als een eigen zus. Niet om wat ze geeft aan bloemen of andere dingen maar om wie ze is. Een bijzonder mens en ik ben zo blij met haar :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten