vrijdag 24 november 2017

Eten en drinken...

9 november. Ik vertelde eerder over het feit dat ik veel handwerkjes begon voor de operatie en ik zag dat ik daar een foto van gemaakt had. Je ziet hier maar een heel klein gedeelte want later kwam er nog veel en veel meer bij. Alles wordt afgemaakt of is dat ondertussen al. Het is niet de allermooiste foto maar je krijgt een indruk zullen we maar zeggen ;-)


Vandaag wilde ik een ander aspect van de revalidatie met jullie delen. Namelijk eten en drinken. Het heeft heel lang geduurd voor ik mijn eetlust terug had. En nog steeds wil ik sommige dingen niet. Zo heeft het best een paar weken geduurd voor ik weer zin in koffie had. Terwijl ik dat in het ziekenhuis wel dronk. Later bleek dat een bijwerking van de medicijnen te zijn. Raar toch? De zin in zout kwam het eerst terug. Zoute dingen vond ik lekker en dat kwam goed uit want daardoor ging ik ook meer drinken en dat deed ik veel en veel te weinig.


De tweede smaak die terugkwam en waar ik zin in had was bitter. Ik vond bittere dingen heel prettig om te eten. Ik at me helemaal suf aan de witlof die week. Zin in zout werd die week juist minder. Net of ik geen twee smaken tegelijk kon handelen. Na bitter kwam zuur. En kreeg ik steeds maar weer zin in sinaasappels en citroenen. Ik kon zonder met mijn ogen te knipperen zo een citroen opeten. Best extreem als ik er over nadenk. Weer gebeurde hetzelfde. Zin in zout en bitter verdween en werd vervangen door zuur. Zoet kwam als laatste en is eigenlijk deze week pas terug. 


Klein meisje was hier en deed haar doosje smarties in een dop van een flesje. Wil je er ook één vroeg ze lief? Ik probeerde het en proefde ineens de zoete smaak die ik al weken niet meer geproefd had. En nu ben ik heel benieuwd wanneer alle smaken weer bij elkaar gaan komen. Vandaag is week zeven ingegaan. 7 (!) weken alweer. Vanmiddag was ik weer bij de therapie en voor het eerst was er iemand die na mij geopereerd is. Ik schuif op in de rij :-) De oefeningen zijn nog steeds zwaar maar ik heb er veel plezier van en dan is het ook makkelijker om het vol te houden. De therapeut is tevreden dus wat wil ik nog meer? :-)
-
En wat gebeurde er met de pepernoten die de man voor me meebracht? Juist! Die at hij zelf met veel plezier op :-))))))))

Geen opmerkingen:

Een reactie posten