Dinsdag 14 november. Niet schrikken hoor van de titel van vandaag. Ik ga niet stoppen met bloggen. Ik begin er eigenlijk pas weer een beetje lol in te krijgen. Ik maakte me enige tijd zorgen over het feit of het wel zo terugkomen (de zin in schrijven) maar net als met zoveel dingen moet je het gewoon weer gaan doen, dan komt de zin vaak vanzelf. Vandaag is een rode dag hoorde ik iemand op de radio zeggen. Ik weet niet meer in welk verband het werd gezegd maar ik vond het mooi want rood is mijn lievelingskleur. Ik maakte deze foto van een verzameling rode dingen op mijn bureau al even geleden. Het is zó leuk om dit soort collage's te maken. Lekker een beetje spelen. Nu ik de foto zie, krijg ik meteen zin om er nog meer te maken :-) Wie niet van spelen houdt is mijn visite van vandaag.
Want na de gezellige visite van gisteren kwam er vandaag weer bezoek. Maar van geheel andere orde. Visite van vandaag is onderwijzeres geweest en hoewel ze al jaren met pensioen is, is de juf in haar nooit weggegaan. Ik voel me altijd een soort van klein kind bij haar. Ze neemt alles wat je zegt namelijk letterlijk. Zo informeerde ze voor de operatie wanneer die zou plaatsvinden. Ik wist dat toen nog niet precies en vertelde haar dat het in ieder geval de tweede helft van september zou zijn. Laat je het me weten vroeg ze? Dan kom ik je opzoeken. Ja, zei ik. Maar door alle overweldigende ervaringen van de eerste weken, was ik dat dus vergeten. Geen excuus maar ik zie haar vrijwel nooit en ze zat gewoon niet in mijn systeem. Oeps. Ik kreeg een vermanende mail en nog een terwijl ik net aan het afkicken was van de medicijnen. Maar na veel sorry's van mijn kant kwam ze dan toch vanmiddag. Met een mooie orchidee. Ze vertelde trots dat ze dol op orchideën is en sommige planten al jaren heeft :-)
-
Ik kreeg het een beetje warm want deze mooie planten en ik gaan niet zo heel goed samen. Ze bleef lang, te lang hangen. Langer dan twee uur en dan gaat bij mij het lampje uit. Maar er was veel te vertellen. Voornamelijk hoe anderen het fout doen. Zucht! Zo vermoeiend is dat. Oei, ik doe het nu zelf ook. Het duurde heel lang voor ze ging maar uiteindelijk gebeurde dat toch. En de orchidee? Die verloor na een dag al zijn eerste bloemen. En daarna nog meer. Gelukkig woon ik niet ver van de bloemenwinkel waar ze de plant kocht. Ik haalde snel een reserve- exemplaar. Want je weet maar nooit bij deze juffrouw voor altijd :-)
Orchideeën zijn zo makkelijk. Gewoon niets aan doen, en dan eenmaal in de week een dompelbadje. Kleine moeite, veel rendement. Met belangstelling lees ik al tijd je blogs. Ik heb zelf een nieuwe heup gekregen vorig jaar maar dat is duidelijk peanuts vergeleken met jouw knieën. Fijn om te lezen dat het steeds weer een beetje beter gaat. Hartelijke groeten, beerta
BeantwoordenVerwijderen