maandag 19 november 2018

Windstil...

Donderdag 18 oktober 2018. Jaja, ik heb weer even een uurtje om hier te schrijven. Gelukkig maakte ik aantekeningen want ik zie dat ik op een dag na een maand achterloop met schrijven. Oh! (sla nu de hand voor de mond). Ik weet niet hoe het met jullie is maar ik verveel me geen moment. 


Er zijn het afgelopen jaar, door operatie en revalidatie, zoveel dingen blijven liggen die ik nu allemaal aan het inhalen ben. In de tuin, het schoonmaken van het huis, maar vooral is er een achterstand in de kasten. Ik heb enorm veel verzamelingen en die kleine rommeltjes liggen overal door het huis. Steeds als ik denk dat ik alles ongeveer uitgezocht heb, vind ik weer een nieuw doosje of kastje waar ik nog niet ingekeken heb en waar even naar gekeken moet worden.


Doosjes met rommeltjes die ik soms weggooi in de prullenbak, of wegbreng naar de kringloopwinkel of er iemand blij mee maak. Vaak bewaar ik dingen jarenlang en doe ze dan uiteindelijk weg en toch he... het overkomt me regelmatig dat ik ze dan weer nodig heb voor een of ander project. Ook gebeurt het regelmatig dat ik dingen voor iets anders gebruik dan waarvoor ik ze ooit aanschafte of maakte.


Ik ruimde vandaag weer een en ander op. En kwam ook weer dingen tegen waarvan ik niet wist dat ik ze nog had. Zoals de kralen hieronder. Die maakte ik ooit voor een workshop als voorbeeld. Wat een leuke dag was dat. Ik ga ze nu voor iets anders gebruiken. Daarover later meer. Ik liep net naar buiten om e.e.a. weg te gooien wat ik echt niet meer wilde hebben en terwijl ik dat deed was er iets vreemds aan de hand.


Er viel me iets op waarvan ik niet meteen wist wat het was. Het duurde even tot het tot me doordrong. Het waaide niet. Het was helemaal windstil. Geen zuchtje wind ritselde door de bladeren. En dat is hier, niet zo ver van de kust, iets wat niet vaak voorkomt. Echt bijzonder.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten