Zaterdag 20 oktober 2018. Het nadeel als je zoveel achterloopt met schrijven is dat je steeds je blogje begint met het schrijven van de verkeerde maand. Hoeveel keren ik al niet in de war geweest ben met oktober en november willen jullie niet weten. Eigen schuld toch? Moet ik maar meer tijd vrijmaken om hier even te gaan zitten :-)
Ik begin weer wat doorzicht te krijgen in het opruimen van alle kleine rommeltjes en ben blij dat ik doorzet, want kijk eens wat ik vond? Vijf schuifspeldjes en twee clipjes om de haren van de meisjes mee vast te maken. Vooral kleinste meisje heeft heel zachte haartjes en die hangen regelmatig in haar gezicht. Vooral als de haartjes net gewassen zijn. Ogenschijnlijk heeft ze er geen last van maar het is toch fijn als ze uit haar gezicht weg zijn.
Ze zitten nu in een potje en als ik ergens een losse clip tegenkom doe ik hem erbij. Zo grijp ik niet meer mis.
Och en kijk nou toch... kerstboompjes! In oktober leek het me nog zo ver weg, kerstmis. Maar ik schrijf hier een maand (min een dag) later en kerstmis lijkt nu al zoveel dichterbij. Ik zal al weer veel etalages en bij het tuincentrum is er al weer een kerstshow. Ik heb ze meteen bij de kerstspullen gelegd zodat ze niet meer kwijt kunnen raken. Vorig jaar heb ik er nog naar gezocht maar kon ik ze niet vinden.
De frutsels hierboven krijgen ook een nieuwe bestemming. De nog nieuwe fluitjes gaan naar buurjongetje die bijna vier wordt (zal zijn moeder leuk vinden) . Het konijn op een cadeautje voor een kindje met een konijntje. De ridder gaat naar klein jongetje. Het konijn bewaar ik ook voor een cadeautje en het paardje gaat naar oudste meisje. Die is helemaal into paarden. Van prinses naar paardenmeisje! De tijd gaat veel te snel. Ze is blij met alles wat met paarden te maken heeft.
Hoe ik in vredesnaam aan de rommeltjes op de foto hierboven kom? Ik heb geen idee. Ik denk dat het bijvangst was van een of ander doosje met knutselspullen die ik van iemand kreeg. Ik krijg vaak knutsel en andere spulletjes van mensen die ze opruimen. Ik ben er altijd blij mee en probeer ze ook echt te herbruiken. Dat valt niet altijd mee maar ik ga een creatieve uitdaging niet uit de weg. Ze zitten in een potje en komen vast nog eens van pas. Haha! Zo hou ik mezelf dus in stand. Ik moet er zelf om lachen nu. En dat inlopen? Nou, als ik de gang er inhoud, dan ga ik zelfs met schrijven hier een beetje inlopen. Of inhalen. Heb niet teveel hoop hoor. Voor je het weet ben ik weer ergens anders nodig ;-) Nou, wat maakt het uit. Niets toch?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten