donderdag 8 november 2018

Daar gaat hij dan...

Zaterdag 6 oktober 2018. Vandaag is het afscheidsfeestje van neef R. R is de oudste zoon van mijn jongste broer. Ik vertelde eerder dat hij jarig was. We vierden zijn verjaardag en ook meteen zijn afscheidsfeestje. Behalve R zijn feestje ging ik ook nog naar een verjaardag. Om twee bezoeken op 1 middag af te leggen moest ik op tijd van huis. Zeker omdat ik wist dat er aan de weg gewerkt zou worden.. Ik vertrok dus al voor 14.00 uur. Eerst de A20- daarna de A4 en door de Beneluxtunnel. Daarna linksaf de A15 op. Zonder oponthoud zou ik 45 minuten later aan de koffie met taart kunnen zitten maar....


.. Het woordje zou geeft jullie al een indicatie dat alles natuurlijk weer anders liep dan verwacht. Op het moment dat ik bij de omleiding (waar ik van wist) kwam en rechtsaf moest slaan om via de van Brienenoordbrug (A16) richting Gorinchem te rijden bleek dat daar een ongeluk gebeurd was. Een enorme file tot gevolg. Er waren een auto en een motorrijder bij betrokken hoorde ik op de radio. En dus moest iedereen (!) de brug via de andere kant passeren, daarna omdraaien en even verderop de goede kant weer de weg oprijden. Maar je gelooft het niet, daar ging het dus ook fout. Ik heb meer dan 45 minuten boven op de van Brienenoordbrug stilgestaan. Wel met een geweldig uitzicht :-) De mevrouw voor me raakte in paniek en moest overgeven. Ik vond het heel zielig voor haar. Ze was echt bang dat ze door de brug zou zakken. Gelukkig had ik een flesje water in de auto en wat papieren zakdoekjes. Langzaamaan kalmeerde ze. Och toch. Het viel me op dat niemand haar te hulp schoot. Rondom in de mensen en niemand die even hielp. Wel allemaal opnamen maken met die !@#$% telefoontjes. Hoezo privacy? Maar goed, uiteindelijk werd de weg vrijgegeven en reden we via een heel klein strookje langs het ongeluk. Het zag er niet best uit.


In de polder reed ik nog een poosje achter een tractor en een 45 km auto maar ik reed tenminste :-) Helemaal verkreukeld kwam ik na ruim 2,5 uur aan bij neef. Daar was het feest al in volle gang. Sterker nog, de eerste gasten waren al weer vertrokken. Ik deed hem zijn verjaardagsslinger om en gaf hem twee dezelfde armbandjes. Die hadden de meisjes voor hem gemaakt. Voor als hij kwijt zou raken in Zuid- Afrika :-))) Want daar zaten ze toch wel mee. Dat neef zou verdwalen. Daarom maakten ze een bandje voor neef en een voor jongste zoon. Zodat iedereen zou zien dat ze bij elkaar hoorden. Is dat niet mooi? Ik gaf hem nog een ander, persoonlijk cadeau maar dat houden we even onder ons. Ik wil veel delen maar niet alles. 


Ik bleef niet heel lang want ik moest immers nog naar dat andere feestje! Eigenlijk kwam ik ook daar net iets te laat aan en mocht ik meteen mee eten. Dat was wel heel lief natuurlijk. Onderweg naar huis bedacht ik me dat ik uren en uren onderweg geweest was en steeds het mooiste gedeelte van het feestje gemist had. Maar ach... dat kan gebeuren. Onderhoud aan de weg is nou eenmaal nodig en niemand krijgt expres een ongeluk. Op de terugweg was het gelukkig rustig. Op het nieuws werd gesproken over een verkeersinfarct. Nou, dat was het zeker. Ik ben benieuwd hoe het de mevrouw gegaan is. Ze vond het zo eng op die brug. Het was ook een hele hoogte. Neef is inmiddels aangekomen in Kaapstad en heeft het reuze naar zijn zin. Misschien dat ik er later nog wat over vertel. Misschien ook niet. Hierboven zie je hem door het poortje gaan. Een boom van een kerel en op weg naar zijn grote avontuur. Heel stiekem had ik best met hem mee willen gaan :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten