Zaterdag 10 november 2018. Vandaag werd in het verzorgingshuis in mijn geboortedorp weer de Hofdag gehouden. Een jaarlijkse verkoopdag om geld in te zamelen voor een speciaal project. Vorig jaar was dat een belevenis-tafel. Dit keer een home trainer met een soort van beeldscherm daaraan gekoppeld. Zo kunnen mensen binnen fietsen, maar toch het gevoel hebben dat ze buiten zijn. Ik probeerde de fiets uit met het filmpje van een schaatser. Hoe harder ik fietste hoe sneller de schaatser over het ijs vloog. Echt superleuk! Voor de derde keer was mij gevraagd of ik ook wilde komen om mijn spulletjes te verkopen. En dat wilde ik natuurlijk wel. Maar niet zonder de leukste en liefste vader van de wereld als verkoop assistent.
En die wilde ook wel. Ik was, ondanks een wegomleiding wegens werk aan de weg, netjes op tijd en na het neerzetten van de spulletjes was er nog precies tijd om een kopje koffie te drinken en even snel bij te kletsen. Daarna kwamen de eerste klanten. Bij opening van de dag had ik het kraamgeld al verdiend. De foto hierboven is gemaakt na een uur verkoop en je ziet dat er al veel weg was. En voor het eerst was er even niemand aan de kraam en dus gelegenheid voor een foto. Wat hebben we weer veel plezier gehad. Pa kent iedereen en spreekt dus ook iedereen gericht aan. Hij woont zijn hele leven al op het dorp. Zelf woont hij niet in het huis maar in een appartementencomplex vlakbij. Hij gaat wel een paar dagen in de week eten in de hof. Iedereen is dol op hem en dat is zo fijn om te zien. Ik woon niet om de hoek en dan is het fijn om te weten dat mensen daar nog echt naar elkaar omzien.
Het werd warmer en warmer in het huis en hierboven zie je dat pa zelfs zijn mooie nieuwe vest heeft uitgetrokken. Het was een drukke warme volle ochtend maar ik had hem niet graag willen missen. Na afloop telden we de opbrengst en vulde ik een envelop met een bedrag voor hem als dankjewel en om een mooi boek te kopen. Hij had me er in de loop van de ochtend over verteld :-) Na een bezoekje aan de plaatselijke boekhandel was het tijd om naar huis te rijden. Met een hoofd vol zon kwam ik thuis aan. De spullen werden uit de auto gehaald en meteen weer opgeborgen hier in mijn kamer. Daarna was het tijd voor de boodschappen. Heel veel boodschappen. Want we gaan morgen eten met tien mensen. Daarover later meer. De hofdag (Hof van Ammers) was geslaagd en bij de vraag of we er volgend jaar weer bij willen zijn antwoordden we in koor: bij leven en welzijn..... graag :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten