dinsdag 20 november 2018

De poes en de uitzet...

Woensdag 24 oktober 2018. Gisterenmorgen was er weer breiclub bij Pluk! in Den Haag. We konden nog heerlijk buiten in het zonnetje zitten. Precies in het hoekje. Bij Pluk wonen ook een paar katten. Ik liet al eens eerder de rooie zien die op het vachtje naast me kwam liggen. Dit keer laat ik Moonie zien. Moonie is een beetje een tobberige dame. Broodmager want ze heeft een darmprobleem. Als je haar aait voel je nog net haar botjes niet rammelen. Deze keer zag ze er wel heel tobberig uit. Iemand had geprobeerd haar haar te knippen. Niet helemaal gelukt. Arme Moonie


Na de breiclub ging ik meteen door naar pa voor een gezellige middag. Onderweg at ik even een boterham bij Loods 5 in Sliedrecht. Daar was ik ook al een 'eeuwigheid' niet meer geweest. Nadat ik een tosti had gegeten liep ik nog even door de winkel om te zien of er nog iets naar me riep ;-) Dat was gelukkig niet het geval.


Onderweg naar beneden (met de trap) dacht ik er aan hoe bijzonder het was dat ik dat weer 'even' kon doen. Dat de fysiek het weer toelaat. Echt zo fijn! Bijna bij de uitgang zag ik de stand van Walra en ik was weer even terug in de tijd. Ik heb er zelf nooit aan meegedaan maar veel van mijn vriendinnen van destijds wel. Zij spaarden linnengoed van Walra voor hun uitzet. Dat linnengoed was van dusdanige kwaliteit dat het jaren en jaren mee zou gaan. Een goede keuze dus.


En dat was zo. Het was bijna onverslijtbaar. Menig van die vriendinnen van destijds zuchtten jarenlang dat ze wel eens wat anders in de kast wilden zien. Ik ben er nooit aan begonnen, aan dat goede spul. Ik vond het wel mooi maar had er geen geld voor. Net als ik nooit gespaard heb voor een servies, bestek of glasservies. Niets past bij elkaar in dit huis. Het is een gemoedelijk soort van rommeltje. En dat stoort me in het geheel niet. Er is een bord voor iedereen en het eten wat er op ligt is met liefde klaargemaakt. En daar gaat het toch om?

Ik moet een uitzondering maken. Tien jaar geleden kreeg ik een mooie doos met bestek. Haags Lofje. Dat vond ik toch altijd zo mooi. De kinderen verrasten me er mee op mijn verjaardag. Ik was er zo blij mee dat ik het de eerste jaren niet durfde gebruiken. Nu ligt alles door elkaar in de besteklade. Ik denk van wel vier soorten bestek door elkaar. En dan nog het nodige losse spul. Eigenlijk ziet mijn besteklade er een beetje uit als Moonie :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten