Vrijdag 9 maart. Many moons ago speelde ik als klein meisje met een puzzel. De puzzel die je op de foto hieronder ziet. De linkerpuzzel om precies te zijn. Als je de ramen of de deur (eigenlijk alles met een spijkertje er in) weghaalde zag je een kabouterfamilie aan het werk.
In de kelder werd wijn gemaakt. Op de begane grond rookten drie kabouters gezellig een pijpje. Haalde je het linker huisje weg, dan zag je een kabouter die aan het koken was en de paddestoel rechts liet een schoenlappende kabouter zien.
Het raampje boven de voordeur was denk ik een soort van slaapkamer met een zieke in een bed en een kabouter die een drankje gaf om beter te worden. Op zolder werden kleren genaaid en gestreken. Door de jaren heen speelden wij er mee. Eerst ik, daarna mijn zusje en broertje, daarna onze kinderen. Uiteindelijk kwam het hier weer bij mij terecht. Het bovenste raampje was weg. En ook de kabouter aan de rechterzijde was verdwenen. Jammer maar zo gaan die dingen.
Groot was daarom mijn blijdschap toen ik nog niet zo heel lang geleden een zelfde puzzel tegenkwam in de kringloopwinkel hier in het dorp. Jammer zei de meneer bij de inname, er mist een stukje, dan kan ik het niet verkopen. Lang verhaal kort..... ik mocht het gratis meenemen. Op het eerste gezicht leek de puzzel precies hetzelfde maar...
Toen ik ze naast elkaar hield, zag ik het verschil. Het omlijstende rode randje was breder. Sowieso waar de kleuren helderder. De knopjes waren anders. Op die van mij zaten alleen spijkertjes maar op de nieuwe puzzel waren kleine rode kralen toegevoegd.
Ook de stukjes zelf waren verschillend van formaat. Ze waren te groot of te klein. Is dat niet wonderlijk? Het lijkt wel met de hand gezaagd en geschilderd. Als je goed kijkt, zie je de verschillen.
Het roze randje onder de voordeur bijvoorbeeld. En de kabouter links met de posttas is meer gedetailleerd. de bloemen zijn anders en ook de kleuren van de regenton verschillen.
Wat nu te doen? Zal ik het oude puzzeltje houden en de missende stukjes er gewoon bijdenken. Ik kan toch dat oude ding niet weggooien? Maar die nieuwe is ook zonde om weg te gooien. Toch? Daarop kun je zien hoe het zou kunnen zijn. Ze mogen allebei blijven. Zo lang de kleintjes er mee spelen laat ik ze gewoon allebei in de kast.
Grappig is dat zij het verschil helemaal niet zien. Ze gooien alle stukjes op een hoop en gebruiken de stukjes door elkaar. Klein meisje zat naast nog kleiner jongetje en deed voor waar welke stukjes moesten komen. Hij deed goed zijn best en de puzzel werd mooi. Het was gewoon schattig om te zien.
Jammer genoeg zijn de kaboutertjes van hout en komen ze niet in de nacht tot leven om hier aan de slag te gaan. Al was het maar die ene kabouter op zolder. Die daar zo gezellig aan het strijken is. Nou ja... Ik geloofde toch al heel lang niet meer in kabouters ;-)
Grappig, ik zoek namelijk dezelfde puzzel. Toen ik klein was, was het mijn favoriete puzzel.ik kon er lang naar kijken en wegdromen, met name de plaatjes achter de stukjes. Dat was midden jaren ‘60. En volgens mij had ik de versie met rode knopjes. Helaas heeft mijn moeder hem weggegeven of -gegooid. Ik zoek hem nu voor mijn kleindochter.
BeantwoordenVerwijderen