Donderdag 5 april. Nog een keer zegt jongetje als ik iets grappigs met hem doe. Als ik hem aan het lachen maak, of hem kietel of een gekke bek naar hem trek. Hij heeft een aanstekelijke lach en daarom voldoe ik graag aan zijn wens om iets nog een keer te doen. Er zijn keren bij dat ik iets wel tien keer herhaal. Soms moet hij zo hard lachen dat hij de hik krijgt of helemaal slap wordt. Hoewel hij nog maar twee is weet hij al precies hoe hij kan bellen via FaceTime met zijn moeders' telefoon :-)
Meestal is er geen touw aan vast te knopen maar dan helpt mama even. Hij praat voor zijn leeftijd erg goed en elke keer dat ik hem aan 'de lijn' heb heeft hij weer nieuwe woorden geleerd. Laatst hadden we echt iets wat leek op een 'gesprek'. Zo leuk! Maar goed, ik dwaal af. Nog een keer, dat was waar ik het over wilde hebben.
Want nog lang niet alles wat in de grote glazen pot op mijn kamer zit, hebben jullie gezien. Daarom nog een keer een paar foto's. Later misschien nog wel meer (nog een keer :-). Zo zien jullie op de eerste foto wat kralen, een blikopener, een lampje om aan je sleutelhanger te hangen en zo het slot van je auto te vinden. Kun je nagaan hoe oud dat ding al is. Het is zeker drie auto's geleden dat ik hem daar voor het laatst voor gebruikte. Ik zie wat ringetjes en hangertjes. Deze dingen heb ik ook maar weer in een zakje gedaan want ik zie nog wel 'knutselmogelijkheden' in dit spul.
Zo ook op de tweede foto. Wat ik daar laat zien, gaat zeker nog gebruikt worden. Ik denk zelfs dat ik dat maar niet al te goed verstop want kleinste meisje heeft haar oog er al op laten vallen. De veiligheidsspelden op de foto hierboven bewaar ik ook. Maar de punaises, de drukknopen en de haken en ogen gaan naar de kringloop. Die ga ik niet meer gebruiken.
Net als de eerste spullen hierboven. Hier en daar zal ik er nog wat uitpikken maar de rest gaat weg. Hupekee en weg er mee. Ik kan gewoon niet alles meer bewaren. Eigenijk wil ik het niet eens meer bewaren. Van sommige dingen weet ik niet eens meer hoe ze hier terecht zijn gekomen. Ik denk dat het meeste van dit grut bijvangst is van de knopendozen die ik van diverse mensen kreeg. Want dat deden mensen vroeger (en nu misschien nog wel), dingen bewaren in de knopendoos. Het is ook makkelijk om het er even in te gooien.
De munten links op de foto hierboven zijn nog van de jongens. Die kreeg je ergens bij maar ik kan me echt niet meer herinneren waarbij. De flippo's waren bij de chips. Maar de munten weet ik niet. Misschien gaat er bij een van jullie een belletje rinkelen? Er staan voetballers op.
Hoe vaak ik in mijn leven al niet iets zocht maar iets anders vond.... Hier ook weer. Tussen de troep zit ineens een van de soldaatjes die we 'kwijt' waren. Hoera! De rest gaat weg. Het zijn runners van gordijnen van langgeleden. Het zijn maar kleine rommeltjes maar toch ruimt het weer op. Ik heb het hele boeltje in een mooi doosje gedaan en naar de kringloop hier in het dorp gebracht. Wie weet wordt iemand anders er nog gelukkig van. Nog een keer.... zegt kleine man dan. Misschien moet ik dat ook tegen mezelf zeggen bij het uitzoeken van de spullen. Nog een keer...... (wegbrengen naar de kringloop) en bij de gedachte daaraan word ik vrolijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten