Een gewone dag...

Maandag 16 april. Maandag wasdag. Zo was het vroeger en zo is het hier nog steeds. Op maandag verschoon ik de bedden en maak ik alles op de bovenverdieping weer netjes. Toen ik nog in goeden doen was maakte ik op maandag ook de badkamer schoon maar dat gaat nu even niet. En dat doe ik dus nu op dinsdag. 

Toen ik nog geld genoeg had, was er hier een werkster die dat voor me deed. Maar dat is inmiddels ook al weer tien jaar geleden. Ze ging met pensioen. Zo gaan die dingen. Nu ben ik dus zelf de werkster. Alleen heb ik er niet zoveel plezier in als zij destijds. Zij kreeg er een flink bedrag voor aan het eind van de ochtend. Ik doe het voor niks ;-) Genoeg hierover.

Ik doe de ondertitel van mijn blog vandaag eer aan. Ik doe net als het lied van Ramses... Ik zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder. Een schilderij met de woorden in zijn handschrift hangt hier aan de muur in de hal om me daar steeds aan te herinneren. Als ik in de ochtend mijn eerste kop koffie drink, zie en lees ik de woorden.

Werk en bewonder. Want wat je niet begrijpt moet je maar bewonderen zeg ik altijd maar. Er zijn veel dingen die ik niet begrijp. Reacties van sommige mensen op straat bijvoorbeeld. Loop je nu nog met die rollator, zeggen ze dan. Soms vertel ik hoe dat komt. Soms niet. Dan haal ik mijn schouders er over op. Het ligt er maar net aan hoe weerbaar ik me voel. Het is vaak de toon van de mensen die me laat schrikken. De hardheid en het ongeduld. Alsof ik het expres doe. Nou, niemand loopt voor de lol met zo'n kar kan ik jullie zeggen. Echt niet!

Nog een week en een dag wachten en dan mag ik voor een tweede behandeling naar het ziekenhuis terug. Ik hoop dat het verlichting zal brengen. Het is een 50/50 % kans op verbetering. Ik stel me er op in dat het niet gaat lukken. Pessimistisch misschien maar ik kan het niet meer aan om weer een teleurstelling te verwerken. Het zijn er teveel en te snel achter elkaar. Het gaat me in het hoofd zitten en ik krijg het er niet uit. Daarom de dingen maar eens van de andere kant bekijken. Misschien kom ik dan beter uit de strijd.
-
Niet dat ik de hele dag aan het mopperen ben hoor. Trouwens, wie zou me horen? Meestal ben ik alleen in het grote oude huis :-) Het is nog eens vrijstaand ook. Dus ook de buren gaan het niet horen. Nee, ik neem de dag zoals hij zich aandient. Soms valt het mee, soms niet.
-
Ondertussen valt er nog best veel te bewonderen. Kijk eens naar de mooie ranonkels die ik eindelijk kocht. Rechtstreeks van de kweker en dus supervers. Ik hou enorm van ranonkels in het voorjaar. Dan zijn ze echt mijn lievelingsbloemen. En dus bewonder ik de ranonkels. En zet is straks het lied van Ramses nog eens aan...... dat gaat me vast helpen :-)