Maandag 9 april. Naast alle huiselijke beslommeringen die veel tijd kosten probeer ik zo nu en dan ook nog op ander gebied bezig te zijn. Ik maak eens wat voor de verkoop in het winkeltje. Ik maak wat cadeautjes voor die en gene. Jarigen, nieuwe baby's, gewoon omdat het leuk is cadeautjes. Je kent dat wel.
Het is geen geheim dat het op dit moment even wat lastiger is allemaal. Er gaat veel energie naar de pijn en het doen van de dagelijkse dingen. Dat is niet erg en hopelijk ook maar tijdelijk. Ik vouw dus maar eens wat, ik plak en knip eens wat. Meestal is het niks, of bijna niks maar toch gooi ik het niet weg want vroeg of laat komt het weer van pas. Dat pak ik wat van die halve dingen bij elkaar en voeg ik ze samen tot iets moois. Zo gaat dat.
Inspriatie. Ik dacht er zo wat over na. Waar haal jij je inspiratie vandaan vroeg iemand me laatst. Ik weet niet of ik haar echt goed antwoord gegeven heb. Het zal ergens halfweg zijn blijven steken. Het is een dooddoener om te zeggen dat ik mijn inspiratie overal vandaan haal maar eigenlijk is dat wel zo. Soms zijn het kleuren. Zoals nu het groen weer voorzichtig aan de bomen begint te komen. Soms zijn het geuren die uit je eigen keuken of die van ergens anders komen.
Smaken die nieuw voor je zijn. Of juist herkenbaar en je doen terugdenken aan vroeger. Zo zie je soms dingen onderweg die er ogenschijnlijk helemaal niet toe doen maar later ineens weer in je gedachten schieten en meestal precies op het goede moment. Deze blikjes bijvoorbeeld. Ik zou er niet aan denken om een plant in een blikje te zetten.
Of om te schrijven op een knijper. Iedere keer als ik deze foto's zie moet ik toch even om glimlachen. Het is alles bij elkaar, de mix en match van al die dingen die er voor zorgen dat je in een bepaalde gemoedstoestemming komt en dat noem ik dan Inspiratie. Het gevoel zorgt er voor dat ik dingen wil gaan schrijven, zeggen, maken en doen.
Nu mijn wereld klein is, merk ik dat ik anders naar dingen ga kijken. En luisteren. Het blijft letterlijk meer dicht bij huis. Ik zocht net naar een mooie kleur groen en terwijl ik probeerde te vangen hoe ik dat precies bedoelde keek ik naar buiten. Naar de heg, naar de klimop, naar het gras, naar de struiken. Nee niet dat groen, dacht ik. Het moet geler zijn. Daarna liep ik voor iets heel anders naar de koelkast en zag ik een potje olijven. Daar kwam mijn inspiratie van dat moment vandaan. Van de olijven. Precies het goede groen :-)
Je moet er voor openstaan denk ik. Of misschien moet je inspiratie niet teveel willen afdwingen. Het loslaten en gewoon maar laten komen. Dat werkt bij mij het best. En soms moet je het niet eens willen benoemen maar gewoon ergens beginnen en zien waar een en ander toe leidt. Niet te veel verwachten, niet teveel willen. Misschien is dat wel waar ik me nu op dit moment in begeef. In de fase van de half fabrikaten. Allemaal losse flarden en stukjes die straks hoop ik met elkaar weer een nieuwe Tineke gaan vormen.
Of misschien moet ik doen wat op het kaartje staat. Hey I'm still alive. En dat dan genoeg laten zijn. Tot het volgend blog :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten