maandag 16 april 2018

Nu voor het echt...

Dinsdag 27 maart. Nu is het dan toch echt waar. Afgelopen zaterdag vierde ik het al, maar vandaag ben ik echt jarig. De krans hing nog op de voordeur en dat was een feestelijk gezicht. Klein jongetje bracht hem mee, want hij is het laatst jarig geweest. Ik ga de krans straks doorgeven aan klein meisje, daarna gaat hij naar mijn vader en zo verder. Steeds als er iemand jarig is, hangen we hem aan de voordeur. 


Vandaag kreeg ik een mooi cadeau in de vorm van glasvezel. We kunnen nu overal in het oude huis gebruik maken van het internet. Joepie. Ook in de keuken, de hal en de serre. Het was daar altijd wachten tot er een wifi-vogel langs vloog die als hij goede zin had misschien een signaal af gaf. De kabel lag er al en het was een kwestie van aansluiten en alles werkte. Fijn hoor dat het nu eindelijk gedaan is. Het voelt echt heel luxe.


De man was thuis om eventuele technische vragen te beantwoorden (dat vond ik stiekem wel fijn) zodat ik door kon gaan met wat ik aan het doen was. Als dankjewel nodigde ik hem (de man) uit voor een verjaardagslunch bij Parkoers in het Zuiderpark in Den Haag (ingang Marie Heineweg). Die smaakte prima. En toen ik vertelde dat ik jarig was en dat het een speciale verjaardag was, werd er voor me gezongen en kreeg ik van de chef een lekker stuk taart mee naar huis. Dat heb ik natuurlijk gedeeld hoor. Samen genieten is zoveel leuker toch?


Het was een ietwat vreemde dag moet ik eerlijk zeggen. Ik voelde me jarig maar toch ook weer niet. En toch weer wel. Ach, op mijn leeftijd doet dat er niet meer toe toch? Dan kijk je niet meer op een dag meer of minder. Hahaha. Aan het eind van de middag belde de bloemist aan de deur. Een bloemetje van je dochter zei hij vriendelijk. Ach, die dochter van mij. Dat is me er een hoor. Die weet echt hoe je iemand kunt blij maken. Lief!


Kijk toch eens wat een mooi boeket! :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten