Op stap...

Zondag 3 december. Ik vertelde al eerder over de hoeveelheid verjaardagen die wij deze tijd vieren. Vandaag bijvoorbeeld is mijn zwager jarig. De man van het jongere zusje van de man. Hij komt uit een groot gezin met heel veel jongens. Ik weet nog dat wij de eerste keer naar zijn verjaardag gingen, hij woonde nog thuis. In de hal lag een enorme berg met schoenen. Ze hadden het niet breed en ze deelden alle schoenen met elkaar. Niemand vond dat een probleem want ze hadden toch ongeveer dezelfde maat. Het is/was een supergezellig gezin en inmiddels uitgedijd tot een imperium. Want al die jongens (en twee meisjes) kregen zelf ook gezinnen. De eersten zijn ook allang weer opa en oma. Toch gingen we dit keer niet naar de zwager want we vierden een andere verjaardag. Die van de kleinzoon. Dit vrolijke ventje is twee geworden en dol op zonnebrillen zoals je ziet. En op eten. Want dat doet hij graag en veel. 

Ik heb afgelopen nacht niet heel best geslapen. Ondanks dat ik het rustig aan deed, was er toch best veel drukte gisteren. De pijn wordt niet minder en ik kijk er naar uit om komende week wat meer rust te nemen en me weer te concentreren op het herstel na de operatie. Dat komt nu een beetje in het gedrang. Maar goed, we gingen dus naar de verjaardag en mijn vader was ook uitgenodigd. Nou was pa drie dagen lang druk geweest (en de tijd daarvoor trouwens ook al) met het organiseren van een vogel tentoonstelling. Keurmeesters kwamen vogels beoordelen, deden daarvan verslag en brachten rapporten uit. Er moest vooraf een catalogus gemaakt worden en ook dat deed hij. Om de catalogus gratis te laten zijn, moesten adverteerders gevonden worden. En ook dat deed pa. Uren en uren was hij er mee bezig en dan ook nog is hij secretaris én penningmeester van de club. Kortom, alles liep op rolletjes maar hij was wel moe. Toch wilde hij mee en ik bood aan om langs te rijden zodat hij met ons mee kon rijden. Wel zo gezellig en we komen er toch min of meer langs.

Zo gezegd, zo gedaan. Pa vertelde onderweg over de tentoonstelling en wij over het Sinterklaasfeest. Zonder al te veel oponthoud kwamen we precies op tijd aan. Jarige job stond ons al op te wachten. Het huis was mooi versierd en de taart stond klaar op tafel om aangesneden te worden. Hij op de stoel en wij er omheen lang zal ze leven en happy birthday zingend. En wat nog het allerleukst was is dat kleinste nichtje daarna zie ginds komt de stoomboot ging zingen en iedereen gewoon meezong. Zijn oude opa (zo noemt hij mijn pa) van 83, maar ook zijn andere oma (moeder van zijn vader)  van 87 deed mee. Het was gewoon een feestje! We dronken koffie en aten taart. Er was gezongen en zijn cadeautjes werden uitgepakt. Hij vond het papier net zo leuk als de inhoud volgens mij. Dat we elkaar de dag daarvoor nog gezien hadden maakte niks uit. Dit was gewoon weer een nieuw feestje.

Dochter woont in een soortgelijk huis als wij en ook bij dát huis viel me op hoe mooi het wordt als er veel mensen in aanwezig zijn. Opeens ging de telefoon en was zoon uit Zuid- Afrika aan de lijn. Kun je me op de speaker zetten, vroeg hij. Dat kon en de verbinding was zelfs zo sterk dat we hem konden zien op de laptop. Behalve feliciteren had hij nog een nieuwtje. Iedereen was vol aandacht. We.... begon hij te zeggen..... en op dat moment komt zijn oudste zoontje met zijn hoofd vol in beeld en roept: mama, baby, buik....
-
Iedereen was even stil, want de laatste baby is nog niet zo lang geleden geboren en we waren wat in verwarring. Bedoelde hij zijn broertje? Maar nee... er komt een nieuwe baby! :-)) En waar ik aan het begin van dit bericht vertelde over de grote familie van zwager, ben ik ondertussen benieuwd hoe groot onze familie gaat worden? Over de vakantiebestemming van komende zomer (als ik weer een beetje terug in de benen ben) hoeven we niet na te denken want de baby komt in juli. Laten we maar vast gaan sparen.
-
Na de verjaardag brachten we eerst pa weer naar huis en reden we daarna door naar ons eigen huis. Doodmoe en toen pas voelde ik hoeveel pijn ik had. Maar wat was het weer fijn om bij elkaar te zijn. Om te vieren, te delen, te zijn. En hoe fijn is het om te zien dat de twee families zo mengen met elkaar. Ik word daar echt gelukkig van. Thuisgekomen ben ik maar meteen naar bed gegaan want o o o. Gelukkig verwacht ik komende week niet al te veel drukte. Tijd om even pas op de plaats te maken want anders gaat het niet goed. Dagdag!