Advent...

Maandag 11 december. Vandaag deed ik de dingen van alledag. Ik verschoonde de bedden, draaide twee wassen, streek wat overhemden (de man was me dankbaar), maakte een boodschappenlijstje, zocht ik de kerstversiering op en begon ik met het schrijven van de kerstgroeten. Ik vertelde al eerder over de dozen vol kaarten die ik kreeg van mijn vader. Maar eerst begon ik met het opzoeken van de adventskalender. Want oh oh, daar was ik natuurlijk al weer veel te laat mee. 

Over die kalender kan ik trouwens nog wat leuks vertellen. Zoals jullie weten heb ik aan mijn eerste blog niet veel leuke herinneringen overgehouden. Ik stopte er mee omdat ik daar gepest werd. Dat was heel naar. Gelukkig heb ik dat allemaal achter me kunnen laten en ben ik opnieuw mogen beginnen. Ik had op dat blog veel volgers en die ben ik door het stoppen vrijwel allemaal kwijtgeraakt. Ze zijn ook nooit meer teruggekomen. Hier volgt niemand me. Geeft niks hoor. Gelukkig zijn sommigen me weer op het spoor gekomen en daar ben ik blij mee. Ook met de anderen hoor.

Het was destijds toch heel anders in blog-land. Soms heb ik er nog wel eens heimwee naar. Als ik de 'nieuwe' bloggers zie denk ik wel eens.... zit er nog iemand op mij te wachten? Allemaal van die hippe mensen met prachtige foto's. Advertenties zie ik. Sponsors. ik heb dan toch maar een knullig blog hier...maar meteen daar achteraan denk ik dan... boeiûh :-) Veel bloggers van toen zijn inmiddels gestopt met schrijven en later toch weer begonnen of zijn overgegaan naar Instagram of Vlogger geworden. Prima toch?

Er waren in de vroegere jaren veel mensen die zelf dingen in elkaar frutselden en volgens mij waren er destijds ook veel meer weggevers. Zelf ben ik daar nog best lang mee doorgegaan (met die weggevers) maar uiteindelijk toch ook mee gestopt wegens gebrek aan belangstelling. Zelf won ik ooit een leuke adventskalender bij Petra van Breda. Hoe lang zal dat geleden zijn.... een jaar of zes? Elk jaar gebruik ik hem weer want ik blijf hem leuk vinden. Petra maakte allemaal zakjes met leuke dingen er in. Ik heb ze nog weer eens gefotografeerd en vandaag laat ik jullie de eerste vijf zien. De rode/groene ondergrond heb ik er even onder gelegd zodat de spulletjes zelf goed tot zijn recht komen. Misschien worden jullie er wel door geïnspireerd :-)

Ik pakte het adresboekje erbij en schreef de kaarten. Dat adresboekje is een rommeltje geworden door de jaren heen. Alleen mijn dochter is al tig keer verhuisd sinds ik dat boekje heb. Oudste zoon ook en jongste ook al een keer of wat. Er zijn maar een paar mensen blijven wonen waar ze altijd woonden. Ik ken hun adres met postcode uit het hoofd. Zo woont mijn broertje in het huis van oma en mijn neefje (de jonge timmerman) in het huis van mijn schoonmoeder. Ik zou eigenlijk eens een nieuw boekje moeten aanschaffen maar op een of andere manier kan ik daar niet toe komen. Je gooit dan toch een stuk van je leven weg of zo... ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven. Wie weet doe ik het ineens wel. Op een mooie dag. Als ik tegen een mooi nieuw adresboekje aanloop. Zoiets? :-)

Aan het eind van de middag pakte ik de rollator en bracht ik de kaarten naar de brievenbus hier vlakbij. Omdat ik door de pijn niet stevig op de benen sta en er best nog veel sneeuw was gevallen was het fijn om wat houvast te hebben. Op de weg terug dacht ik nog weer even aan alle mensen aan wie ik een kaart stuurde. Terug thuis dronk ik lekkere warme koffie. Daarna ging het belletje van de wasmachine en ging ik weer over tot de orde van de dag. Maandag wasdag ;-))