Dag 23...

Al sinds we hier wonen hebben we problemen met de verwarming. Boven en onder hebben we vloerverwarming. We hebben een boiler voor warm water en een cooker in de keuken als extra. Het probleem is dat een en ander aan elkaar gekoppeld zit.Het komt er in de praktijk op neer dat we of warm water hebben of verwarming. Dat is niet handig natuurlijk. Eindelijk heeft de monteur het probleem gevonden. Wat een feestje! Want het werd gewoon niet warmer dan 17 graden. Overdag, als je bezig bent, is dat prima. Maar als je in de avond stilzit dan is het gewoon niet aangenaam. Ik zit hier dan in mijn werkkamer met twee vesten aan en een warme sjaal om en nog heb ik het koud. We hebben het erg getroffen met deze instalatiemonteur. Het is een vakman en hij rust niet voor hij het probleem gevonden heeft. Dit keer bracht hij zijn zoontje van 11 mee. Het broertje had een ongelukje gehad en was met zijn mama naar de huisartsenpost. Zoon van 11 had het ongeluk zien gebeuren en wilde/kon niet alleen thuisblijven en ging met papa mee. Of hij mee naar binnenmocht. Ja natuurlijk mocht dat. En terwijl de vader de verwarming probeerde te reanimeren kletsten wij wat over het ongeluk en maakten we kennis. Wat een leuk joch! Het valt me toch op dat de kinderen hier zo anders zijn als in het Westen van het land. Ze zijn zoveel rustiger. Het was bijna jammer dat zijn vader klaar was met repareren.... Dat schreef ik vandaag in mijn journal. Terug naar de pagina van vandaag.

Dit keer lichtblauw van kleur met rechtsonder een groene cactus. Het was een beetje een saaie pagina.

En wat kun je beter doen met een saaie pagina dan de boel wat op te fleuren met een bloemetje? Dat deed ik dus. Uit een tijdschrift geplukt eh...geknipt.

Het zakje maakte ik van een gezellig gestreept papiertje uit een van de vele papierblokjes die hier liggen te liggen. Afmeting 15 x 15 cm. Ik vouwde een van de punten gedeeltelijk naar beneden en maakte er meteen een half rondje in voor het leuk. Ik had ook kunnen zeggen dat de tag er dan makkelijker in en uit zou kunnen maar ach..

Daarna vouwde ik een taartkleedje om de vouw. Om het er leuker uit te laten zien, maar ook een beetje voor de stevigheid. Een en ander plakte ik aan drie kanten vast. Alleen de schuine kant natuurlijk niet. Oh en de flap liet ik aan de linkerkant open om er een tag in te kunnen stoppen. Ik vond nog wat leuke bloemetjes hier en daar en ook die werden natuurlijk meteen opgeplakt.

Al met al was het een leuk werkje om de dag mee af te sluiten. Want zo doe ik dat tegenwoordig! Heerlijk nog even wat na te mijmeren, de dingen van de dag de revue laten passeren en bedenken wat belangrijk genoeg is om te onthouden en op te schrijven voor later! Dank je wel weer voor je visite. Leuk dat je gezellig hier kwam lezen. Dagdag!