5 en 6 februari...

In januari nam ik me voor om geen nieuwe 'knutselspullen' te kopen en te werken met wat er in de kast ligt. Het is leuk om te gebruiken wat je hebt. Het maakt je creatiever en het is uitdagend om te doen. Bovendien kom je dingen tegen die er al best lang liggen en een beetje op de achtergrond raakten. Die komen nu langzamerhand te voorschijn. Zoals de moeder met het zoontje die ik plakte op de pagina die ik maakte op 5 februari. Het is zo'n gezellig stel samen vind je niet?

Ik maakte deze dag een boekje. Hieronder zie je de binnenkant. Gewoon lijntjespapier. Ik schreef o.a. dat ik een beetje ontdaan was van het nieuws dat George Kooymans van de Golden Earing ALS heeft. Ik woonde niet ver van Den Haag en zag hem vaak optreden. Het is een raar idee dat de band nooit meer in de huidige samenstelling op zal treden. Einde van een tijdperk. Ik deed die dag ook extra boodschappen in verband met de te verwachten sneeuw. We hebben een enorme vriezer en een grote koelkast dus wij zullen niet snel verhongeren. We kunnen best even ingesneeuwd raken. Ik maakte die dag een wandeling langs de rivier en dat was goed te doen. Het voelde nog niet alsof de sneeuw er ook echt kwam.

6 februari. Ik had nog een stukje papier over van de dag daarvoor en dat gebruikte ik voor deze dag. Ook de moeder en het zoontje plakte ik er weer op. Nu alleen een maatje kleiner. Voor het opbergvouwsel gebruikte ik pagina's uit een boek. In een van de vakken stak ik een mooi kaartje wat ik maakte van karton en een knipsel uit een tijdschrift. Het ander vak werd gevuld met een stuk schrijfpapier met daarop het verslag van de dag. Een zaterdag was dat zie ik. Ik maakte ook deze dag een wandeling en dat was al minder fijn dan de dag daarvoor. De wind was gedraaid en kwam nu uit het noordoosten. We ruimden buiten alles op en hingen wat extra vetbollen voor de vogels op. Ook nog maar snel een extra pindaslinger geregen. Geen rondslingerende dingen meer op het erf. We hadden gewoon rode wangen van de kou. Nu geloofde ik, in tegenstelling tot de dag daarvoor dat er wel degelijk een weersverandering op komst was. En ja hoor, aan het eind van de middag vielen de eerste vlokken en daalde de temperatuur tot onder het vriespunt.

Wat ik toen nog niet wist, is dat we echt een week ingesneeuwd waren. En dat we dat prima vonden. En dat we genoeg te eten en drinken hadden en zo... Maar daarover later meer. Dagdag!

Zevenmijlslaarzen...

We zijn aan de nieuwe maand begonnen. Zullen we dan ook maar meteen een vliegende start maken? Er is genoeg in te halen en te vertellen. Allereerst even over het boekje zelf. Dat heeft dit keer gewoon neutrale pagina's. Ik was wel even klaar met al die kleurtjes. 1 Februari was een miezerige dag, koud en nat. Ik wandelde een half uur buiten, dik ingepakt tegen de gure wind. Het was maar twee graden boven nul. Na het wandelen ben ik naar de kelder gegaan. Die was nooit meer opgeruimd nadat we hier waren komen wonen. Alles was zomaar neergezet en je kon er je .... niet keren. De verwarming haperde weer maar in de kelder was het goed te doen. Door de vloerverwarming was het er lekker warm. Af en toe niet maar dat vertelde ik al. Ik was er al aan begonnen maar nu wilde ik het vandaag afmaken en dat lukte wonderwel. Dat het daarna een enorme bende was in de garage (de kelder zit onder de garage) zeg ik er maar even niet bij want ik was maar al te blij dat de kelder weer op orde was.

2 februari was zo mogelijk nog onaangenamer qua weer als de de dag daarvoor. Het was koud, er stond een gure wind en het goot van de regen. Geen weer om eens lekker te gaan wandelen. Dat deed ik ook niet. Eigenlijk was het een hele gewone dag. Ik lees dat ik de kaas op de boterham zo lekker vond. Misschien heb ik het al eens verteld, maar hier komt elke twee weken nog een kaasboer aan de deur. Heel ouderwets maar ik vind dat heerlijk. Het is een gezellige baas en hij heeft heerlijke kazen bij zich. Ik kocht fenegriek kaas bij hem. Kaas met walnoten. Gemaakt op het landgoed Marienwaerdt. Wij vonden de kaas echt heel smakelijk.

3 februari was ook weer een koude regenachtige dag. Op enig moment leek het even droog te worden en heb ik snel mijn jas aangetrokken op een wandeling te maken. Een half uurtje maar en ik was precies op tijd thuis want terwijl ik mijn jas uittrok begon het weer te gieten van de regen. Ik schreef een lange brief aan mijn nichtje voor haar verjaardag. Onze moeders schreven elkaar veel brieven en toen zij allebei overleden waren hebben mijn nichtje en ik besloten om de traditie voort te zetten. Dus een echte handgeschreven brief met allerlei wetenswaardigheden over onszelf, ons gezin en de toestand in de wereld. Dit keer ook om haar te feliciteren met haar verjaardag! Die dag ruimde ik ook de garage op. Oei oei als ik daar nog aan denk. Wat een klus was dat! Ik was doodmoe maar wel heel voldaan toen het klaar was.

4 februari was het 7 graden en het voelde als lente toen ik mijn dagelijkse wandeling maakte. Tijdens mijn wandelingen kom ik regelmatig dezelfde mensen tegen en soms loop je een stukje met elkaar op. De mensen zijn hier erg vriendelijk en vinden het leuk om over het dorp te vertellen. Ze geven me ook leuke routes om te lopen en zo kwam ik al op plekken waar ik zeker zelf niet aan gedacht had. Ook ging ik die dag naar de grote stad om boodschappen te doen. Ik het dorp zelf zijn geen winkels en in het dorp hier verderop is een kleine supermarkt. Zo af en toe ga ik dus naar de stad om die extra dingen te kopen die je soms gewoon weer even wilt eten en zo. Steeds weer ben ik blij om weer naar het kleine stille dorp terug te gaan.

Zo beleefde ik de eerste dagen van de maand februari van het jaar 2021. Net als vorige maand vind ik het leuk om terug te lezen wat ik toen deed en hoe ik dacht. Ik schrijf dit op 26 februari en het voelt vandaag alweer als lente. En dan te bedenken dat het nog maar heel kort geleden sneeuwde en we konden schaatsen. Maar daarover later meer. Dagdag!

Een nieuw avontuur...

Daar ligt het boekje. Vol en dik en verzadigd. Vol met woorden kleuren, plaksels, zakjes, gedachtenspinsels en wat al niet meer. Meer dan twee keer zo dik. Ik heb even een foto van de zijkant gemaakt. Het ziet er vrolijk en voldaan uit vinden jullie niet?

Om het een beetje bij elkaar te houden had ik er voorlopig een elastiekje om gedaan maar dat is inmiddels vervangen door een mooi lint. En ja, toen was er de aarzeling om nog een maand te documenteren. Het besluit was genomen en een boekje werd gezocht.

Het boekje lag al te wachten. Ergens in een van de kasten. Samen met wat andere boekjes die ook al eens gemaakt werden maar waar ik verder niet zoveel mee deed. Tot nu toe dan natuurlijk...

De voorkant was nog wel een beetje kaal en niet helemaal bij de tijd van het jaar passend. Daarom versierde ik het wat hier en daar. Klaar voor de start! Ik heb er zin in.

Zullen we...?

Zullen we een sprintje trekken? Even samen snelheid maken? Nee, niet letterlijk natuurlijk. Ik bedoel het meer in de zin van dat ik zeg maar de snelheid maak en jullie alles in één keer kunnen lezen? Het Januari journal is af en het is een lijvig boekwerk geworden. Het was superleuk om te doen. Om te schrijven, te plakken en knippen en zelfs het schrijven hier en nog een keer beleven van alles was een feestje. De laatste pagina's van de maand laat ik in dit blog zien. Daarna gaat het boek dicht en berg ik het op bij de rest. Lang heb ik getwijfeld of ik mijn februari journal ook zou uitgebreid zou maken, het is namelijk best veel werk maar heb besloten het toch te doen. Wordt dus vervolgd. Maar weer net op een andere manier. Ik was gebleven bij dag 27. Het was een koude druilerige dag en niet echt aangenaam weer om buiten te zijn. We aten 's avonds zuurkool met worst. Dat soort weer dus! De dingen van alle dag passeren wat. Het is niet echt noemenswaardig er hier iets over te vertellen.Ik vouwde een constructie van gewoon knutselpapier van de Hema. Eigenlijk wilde ik iets anders maken maar dat mislukte. Dit was de uitkomst. Eigenlijk niet mislukt maar gewoon anders. Schilder Bob Ross zou zeggen: een happy accident. Mooie tags werden weer gemaakt van restjes karton en ik vond een leuke stempel van een veertje die ik gebruikte voor als decoratie.

Dag 28. Ik lees terug dat ook deze dag een druilerige dag was en dat ik daarom maar veel in huis poetste. Een andere reden was dat we de hele dag slecht tot geen internet hadden. Ik las die dag veel mooie gedichten (nationale gedichtendag) en werd daar erg gelukkig van. Voor mijn pagina gebruikte ik een geweven kleedje van papierstroken die hier op tafel lagen. Met washi tape maakte ik er een gezellig randje omheen. Een leuk vouwsel (basisvorm origami) van aan een kant bedrukt papier plakte ik half over het kleedje. De witte binnenkant gebruikte ik om te schrijven. Een gezellig koffiekopje maakte het geheel af.

Dag 29. Een dag met een harde wind uit west- noordwest. Het regende vrijwel de hele dag. En dus poetste ik het huis en deed ik verder niet heel veel vermeldenswaardigs. Ook de pagina van deze dag hield ik simpel. Twee rechthoeken van dezelfde afmeting. De eerste plakte ik plat op de ondergrond. De tweede vouwde ik (ongelijk) dubbel en plakte die met de zij- en onderkanten daar bovenop. Zo ontstonden twee zakjes die ik wat versierde met washi tape.

Zaterdag 30 januari. Oh als ik daar nog aan denk... Wij verhuisden in heel korte tijd naar dit huis. Binnen 14 dagen moest ik alles regelen. Verhuizer, dozen, stickers enz enz. Van dit huis was alleen de slaapkamer klaar. De rest moest nog gebeuren terwijl we hier woonden. De meeste verhuisdozen werden in de kelder en op zolder gezet onder het motto: dat zien wel later wel. Door de loop van de tijd konden we er steeds wat tussenuit vissen en terugzetten in de daarvoor bestemde kamer. Met als gevolg een ongekende chaos in de kelder. Daar ben ik 30 januari aan begonnen. Om dat op te ruimen en uit te zoeken. Als ik er nog aan denk.... pfft. Het werd een meerdaags project. Zal ik het daar maar bij laten. Inmiddels ziet het er keurig netjes uit. De pagina voor deze dag hield ik simpel. Een simpel zakje met daarin een tag en in het grootste zakje stak ik mijn verslag van de dag. Geschreven op het restje papier wat over was.

De laatste dag van de maand. 31 januari. De maand is omgevlogen. Ik maakte en schreef wat verjaardagskaarten en deed die in de brievenbus. Er is in dit dorp maar 1 brievenbus en dus kom je onderweg daar naartoe nogal eens een dorpsgenoot tegen. Het was droog en ondanks dat er een harde wind stond was het fijn even buiten te zijn. Verder was het een zondag met wat lekkers bij de koffie, de open haard aan en een mooi vers nieuw dik boek. Meer heb ik niet nodig om gelukkig te zijn. Ik vertelde al vaker dat ik uit een familie van 'schrijvers' kom. Een familie die graag dingen vastlegt en documenteert. Daar voegde ik dit journal aan toe. Ik ga een mooi lint zoeken en dan berg ik het op bij de rest. En begin ik morgen aan een nieuw hoofdstuk. De maand februari. Dagdag!

Vogels...

Zo aan het eind van Januari als het kouder wordt en de vogels wat minder te eten hebben maak ik vetkopjes. Zo noemt mijn broertje ze ooit en ik vind dat een leuke naam dus die blijf ik gebruiken. Zo ook dit jaar. Alleen had ik even niet gerekend op de lange lockdown en het sluiten van de kringloopwinkels. Zo was het lastig om aan kop en schotels te komen. Gelukkig kon ik ook in dit geval op de buurtjes rekenen. Die waren blij om van die kopjes af te zijn. Wat ze niet wisten is dat ze ze weer terugkregen. Ik smolt vet en mengde dat met een lekker mengsel vogelzaad.

Toen het vet bijna gestold was heb ik er een takje uit eigen tuin in gestoken. Dat alles nadat ik het schoteltje aan het kopje gelijmd had natuurlijk. Aan het oortje kwam een touwtje om het op te hangen. Folie er omheen en bij de buren voor de deur gezet. Daarna aangebeld en 'hard' weggerend en om het hoekje gekeken naar hun reactie. Eigenlijk een soort van belletje trekken, haha. Zó leuk!!!

De andere dag kreeg ik allemaal foto's toegestuurd van vogels die lekker aan het eten waren. Koolmeesjes en vooral heel veel roodborstjes. Het is fijn om hier te wonen. Fijn om zulke leuke buren te hebben. Fijn om zoveel vogels in de tuin te zien.

Dag 25 en 26

Nog maar een paar keer een blog over deze maand en dan is mijn journal voor de maand januari alweer klaar. Wat vliegt de tijd voorbij. Ik lees even terug wat ik schreef: Het was een zonnige dag met weinig wind. Ik poetste veel in huis, maakte bestellingen verzendklaar en bracht ze naar het postagentschap. Ook schreef ik over de avondklokrellen. Het was heel heftig allemaal. Ik herinner me inderdaad de 'plunderingen' van de winkels. Die mevrouw van de Primera, wat had ik met haar te doen. Ook was in het nieuws dat gegevens uit het Coronasysteem van de GGD illegaal werden verhandeld. Mijn vader kwam koffiedrinken en meteen weer een auto vol boeken hier afleveren. Zo van die gewone dingen van het leven. Het is nu al weer leuk om ze terug te lezen. Waar ik eigenlijk nooit veel van heb laten zien hier zijn mijn collages. Ik ben dol op het maken van collages. Zo af en toe gebruik ik er een voor mijn journal. Ik scheur hem uit het notitieblok waar ik ze in maak. A6 formaat past precies in mijn journal (A5 formaat) bovendien is het lekker plat en dat komt goed uit want mijn boekje wordt al aardig dik.

Tijdens het maken van de collages probeer ik zo weinig mogelijk na te denken. Meestal rommel ik wat in mijn bakje met knipsels en na wat schuiven en schikken vind ik het goed genoeg. Het gaat meer om het proces dan om het eindresultaat. Streven naar perfectie is niet het hoofddoel. Achterop de collage schreef ik de dingen van de dag. Ik meldde er al wat van hier bovenaan het blog. Dat deed ik op 25 januari.

De pagina van 26 januari had niet veel nodig om er leuk uit te zien. Er was een mooie ondergrond, er hingen vlaggetjes en daarom volstond ik met het plakken van een kant en klare envelop. Uit een tijdschrift geknipt. Vraag me niet welke want ik heb ze al heel lang.

Wat vouwen en plakken en klaar was ik. De dingen van deze dag schreef ik op een briefje wat ik in de envelop stak. Wat gezellige bloemen toegevoegd en klaar was ik weer. Oh echt, het is zo leuk om een journal bij te houden op deze manier.

Dag 24...

Mijn oude vader is zijn boekenkast aan het opruimen. Wat hij niet meer wil komt naar mij. Daar vertelde ik al eerder over. Tussen de boeken vond ik een schriftje van mijn opa. De vader van mijn moeder. Hij schreef elke dag over de dingen van de dag en besteedde daar dan vijf regels aan. Mijn familie schrijft alles op. Van jaren en jaren is er van alles vastgelegd. Mijn broer en zus hebben er geen belangstelling voor, dus komt alles naar mij. Gelukkig woon ik in een kast van een huis, dus het ligt me allemaal niet in de weg. Hoewel.... de boekenkast staat op instorten maar er is nog geen geld voor een nieuwe. Het moet nog maar even. Maar goed... In de vijfregelberichtjes van opa staat dus ook elke dag de temperatuur vermeld. Vond ik zo leuk! Daarom begin ik daar vandaag ook mee. Het was vandaag 2 graden en er stond een zuid zuidoosten wind. Samen met mijn middelste kind ben heb ik een wandeling gemaakt. Het was een emotioneel moment want dat was in geen jaren meer gebeurd. Eerst kon het niet door de pijn, daarna niet vanwege de revalidatie, daarna was er de verhuizing maar nu, nu deden we het. En het was zó leuk! Dat schreef ik dus vandaag in mijn journal. En natuurlijk probeerde ik dat weer op een zo creatief mogelijke manier te doen.

Daarvoor nam ik een vel A4 papier. Dat vouwde ik in de lengte dubbel. Daarna vouwde ik de vier punten naar binnen. De twee aan de bovenkant net wat anders als die aan de onderkant. Kijk maar naar het plaatje, dan zie je het.

Nadat de hoekjes naar binnen zijn gevouwen, vouw je het papier langs de lengte weer dicht. Zoals je op de foto kunt zien. Nog 1 laatste stap is nodig...

Leg daarvoor het papier met de lange kant naar rechts voor je op tafel en breng dan de onderste punt naar boven. Niet helemaal precies, maar net een klein stukje daaronder. Op deze manier krijg je vier plekjes om leuke dingetjes in op te bergen.

Ik deed er weer leuke zelfgemaakte tags in. Dit keer gemaakt van mijn zelfgemaakte papiertjes. Ik liet ze hier al eerder zien. De originelen bewaar ik in een map en voor de tags gebruik ik een fotokopietje. Hier en daar voeg ik nog een kleinigheid toe maar dat mag geen naam hebben.

Het ziet er gezellig uit, zo met elkaar in de envelop. Zeker met de vrolijke bloemenondergrond. Het was een fijne en bijzondere dag. Een mijlpaal! Een dag met een gouden randje. Die legde ik vast in mijn journal en hier om met jullie te delen. Dagdag...

Dag 23...

Al sinds we hier wonen hebben we problemen met de verwarming. Boven en onder hebben we vloerverwarming. We hebben een boiler voor warm water en een cooker in de keuken als extra. Het probleem is dat een en ander aan elkaar gekoppeld zit.Het komt er in de praktijk op neer dat we of warm water hebben of verwarming. Dat is niet handig natuurlijk. Eindelijk heeft de monteur het probleem gevonden. Wat een feestje! Want het werd gewoon niet warmer dan 17 graden. Overdag, als je bezig bent, is dat prima. Maar als je in de avond stilzit dan is het gewoon niet aangenaam. Ik zit hier dan in mijn werkkamer met twee vesten aan en een warme sjaal om en nog heb ik het koud. We hebben het erg getroffen met deze instalatiemonteur. Het is een vakman en hij rust niet voor hij het probleem gevonden heeft. Dit keer bracht hij zijn zoontje van 11 mee. Het broertje had een ongelukje gehad en was met zijn mama naar de huisartsenpost. Zoon van 11 had het ongeluk zien gebeuren en wilde/kon niet alleen thuisblijven en ging met papa mee. Of hij mee naar binnenmocht. Ja natuurlijk mocht dat. En terwijl de vader de verwarming probeerde te reanimeren kletsten wij wat over het ongeluk en maakten we kennis. Wat een leuk joch! Het valt me toch op dat de kinderen hier zo anders zijn als in het Westen van het land. Ze zijn zoveel rustiger. Het was bijna jammer dat zijn vader klaar was met repareren.... Dat schreef ik vandaag in mijn journal. Terug naar de pagina van vandaag.

Dit keer lichtblauw van kleur met rechtsonder een groene cactus. Het was een beetje een saaie pagina.

En wat kun je beter doen met een saaie pagina dan de boel wat op te fleuren met een bloemetje? Dat deed ik dus. Uit een tijdschrift geplukt eh...geknipt.

Het zakje maakte ik van een gezellig gestreept papiertje uit een van de vele papierblokjes die hier liggen te liggen. Afmeting 15 x 15 cm. Ik vouwde een van de punten gedeeltelijk naar beneden en maakte er meteen een half rondje in voor het leuk. Ik had ook kunnen zeggen dat de tag er dan makkelijker in en uit zou kunnen maar ach..

Daarna vouwde ik een taartkleedje om de vouw. Om het er leuker uit te laten zien, maar ook een beetje voor de stevigheid. Een en ander plakte ik aan drie kanten vast. Alleen de schuine kant natuurlijk niet. Oh en de flap liet ik aan de linkerkant open om er een tag in te kunnen stoppen. Ik vond nog wat leuke bloemetjes hier en daar en ook die werden natuurlijk meteen opgeplakt.

Al met al was het een leuk werkje om de dag mee af te sluiten. Want zo doe ik dat tegenwoordig! Heerlijk nog even wat na te mijmeren, de dingen van de dag de revue laten passeren en bedenken wat belangrijk genoeg is om te onthouden en op te schrijven voor later! Dank je wel weer voor je visite. Leuk dat je gezellig hier kwam lezen. Dagdag!

Dag 22...

Oh, dit was ook weer een dag waarop veel gebeurde wat ik eigenlijk al weer een beetje vergeten was. Ik lees terug dat ik best boos was om het bevriezen van de kinderbijslag. De besparing wordt geinvesteerd in het op orde brengen van de zaken bij het UWV en de Sociale Verzekerings Bank. Het gaat om een bedrag van 100 miljoen euro. Oh en ik was ook boos om het nieuws omtrent Artis. Die zitten serieus in de problemen door Corona. 60.000 per dag verlies. Ik kwam als kind zo graag daar. Ik lees verder ook dat ik eerst maar eens een flink eind ging wandelen. Misschien wel om stoom af te blazen. Het was lekker weer en het had 's nachts gevroren. Dat zal zeker geholpen hebben om af te koelen denk ik zo maar. Terug naar de pagina in mijn dagboek/journal. Die was al klaar voor ik me realiseerde dat ik er geen stap voor stap foto's van had gemaakt. Iets wat jullie zo leuk vinden. Nou ben ik de beroerdste niet en heb ik dat alsnog gedaan. Met een papier uit een tijdschrift. A 4 formaat. Mijn journal is A5. Dan heb je een beetje idee van de afmetingen. Het maakt niet uit hoe groot je papier is. Als je maar begint met een rechthoek.

Leg het papier horizontaal voor je neer. Dan vouw je de punt naar boven. Kijk maar goed naar de foto, dan zie je het wel.

Je hebt nu twee punten naar boven. Soort van naast elkaar. Kijk goed of ze even lang zijn. Je kunt nu nog corrigeren.

Vouw nu de zijkanten naar elkaar toe. Iets overlappen want straks ga je ze, net als de kleine envelopjes eerder, in elkaar steken.

Zoals je hier ziet. Onderkant even vastplakken en als je dat fijn vindt kun je ook de in elkaar gestoken puntjes vastplakken. Je hebt nu twee royale plaatsjes om te vullen. Ik maakte voor de voorste opening een leuke tag en in het achterste grotere vak stak ik een papiertje met daarop de dingen van de dag. Er was veel om over te schrijven. Zie boven! Er was veel ruimte voor nodig, haha. Een mooie bloem maakte het geheel af.

En dat zag er dan zo uit. Een mooie ondergrond hielp natuurlijk wel mee om het er leuk uit te laten zien. Het is echt tof om zo'n journal te maken. Hebben jullie er ervaring mee?

21 januari 2021..

Nog steeds vind ik het lastig om 2021 te typen. Hebben jullie dat ook? Het zit voor mijn gevoel niet logisch in mijn laptop. Het lukt bijna nooit om het in een keer goed te doen. Ik ga er vast nog aan wennen, denken jullie niet? Het nieuwe jaar is nog maar net begonnen. Vandaag laat ik een nieuwe pagina uit mijn dagboek zien. Die dag haalde ik mijn computer terug van de computerdokter en bracht ik die van de liefste aller mannen meteen daarheen. Zijn laptop was t r a a g en die van mij deed zo ongeveer niks meer. Eerdere noodgrepen mochten niet baten dus nu maar goed na laten kijken.Reparateur Wilco is mijn nieuwe beste vriend! Wat een schat! Het is altijd maar weer een avontuur waar je terecht komt na een verhuizing maar dit is een toppertje. En helemaal niet duur! Dat is mooi meegenomen in deze barre tijden.

De ondergrond voor deze pagina was prettig leeg en nodigde uit tot creativiteit. Witte pagina, wiebelige zwarte lijnen om op te schrijven en onderaan de bladzijde twee leuke veertjes.

Ik koos voor dubbelzijdig stevig papier en knipte twee even grote rechthoeken. De hoekjes rondde ik af en een van de papiertjes plakte ik vast op de ondergrond. Het tweede stuk scheurde ik voorzichtig schuin af. Op de foto is dat het groene stuk met de blaadjes. Het zit vastgeplakt op de ondergrond aan de rechter en aan de onderkant. Het afgescheurde stukje klapte ik ondersteboven naar onder. Het klinkt een beetje cryptisch maar als je naar de foto kijkt zie je wel wat ik bedoel. Dat stuk lijmde ik aan de linker en onderkant vast.

Natuurlijk was er ook nu ruimte nodig om de dag te beschrijven en dat deed ik zoals altijd op de tags. Gemaakt van karton van een oud doosje. Aan de voorkant maakte ik een mooie collage en op de achterkant lijntjespapier om op te schrijven. Al met al werd het een leuk geheel. Maar, zoals ik al zei... het was makkelijk werken op deze ondergrond.

Leuk dat je hier weer kwam lezen. Het was fijn je hier weer (terug) te zien! Pas goed op jezelf en tot een volgend bericht. Dagdag!

Dag 19 en 20...

Eigenlijk is het helemaal niet zo erg om wat achter te lopen met schrijven bedenk ik me nu. Het is, zeker met de blogjes over het januari journal gewoon echt leuk om alles nog een keer langs te zien komen. En dan lees ik ook even terug wat ik die dag deed en welke avonturen ik beleefde... Zo was er op 19 januari een telefoontje van mijn oude vader. Hij had al eerder geklaagd dat de boeken zijn huis overgenomen hadden en dat hij er vanaf wilde. We hebben toen wekenlang alle boeken uit de kast gehaald en hij maakte een selectie van wat hij wilde houden en wat weg kon. Ik heb ze meegenomen naar hier en verkoop ze op marktplaats. Het geld geef ik weer terug aan pa. Hij staat er steeds weer versteld van wat ik er nog voor krijg, haha. Maar goed, hij belde dus dat hij een bepaald boek zocht en het niet kon vinden. Of dat boek soms bij mij was. Na een hele lange speurtocht (alle dozen moesten open en doorzocht) vond ik het. Het bleek geen blauw boek met stoffen kaft te zijn zoals vader dacht maar een donkergrijs met papieren kaft. Hoera! Dat soort dingen schrijf ik dan in mijn journal en doordat ik hier een beetje achterloop beleef ik het avontuur nog een keer. Want oh oh wat had ik het warm van het zoeken. En een zere rug want alle dozen staan hier in de garage. Gelukkig vond ik het boek. Vader weer helemaal blij! En ik ook, want ik maak hem graag blij, die oude knorrepot.

Maar terug naar de pagina's van het journal. Uitgangspunt was weer een rechthoek die ik wat heen en weer vouwde tot hij werd zoals ik bedacht had. Met dubbelzijdig papier ditmaal. De brief zit er al in maar als je goed kijkt, zie je nog net een klein randje van de binnenkant van het papier. Deze manier van vouwen gaf me twee vakjes om wat in te doen. De brief en nog een extra kaartje waar ik op de achterkant schreef. Jullie weten inmiddels wel hoe ik die maak.

De rechterpagina heeft twee elementen. Het boekje hebben jullie nu voor de derde keer langs zien komen. Steeds weer een beetje anders van vorm maar het principe is duidelijk. Het gestreepte zakje heeft een leuk verhaaltje. We waren in een restaurant een pannenkoek aan het eten en hoorden daar dat het voorlopig weer de laatste keer zou zijn dat we daar mochten kopen. De tweede lockdown zou de volgende avond ingaan. Wat jammer want alles was daar zo goed geregeld en we voelden ons zo veilig maar nee. Ik besloot het laatste bestekzakje mee naar huis te nemen. Je weet wel zo'n zakje waar mes, vork en een servetje inzitten. Dat zakje ligt hier nog en het gestreepte exemplaar uit mijn journal voor 20 januari is hier losjes op gebaseerd. In het zakje de kaart om op te schrijven. En ook schreef ik op de achterkant van de blaadjes van het boekje. Met elkaar zag het er gezellig uit.

Dag 17 en 18...

Langzaam maar zeker begin ik een klein beetje in te halen hier. Ik moet nog een maand en dan ben ik weer bij om het maar even zo te zeggen. Niks erg hoor! De dingen die ik meemaak vergeet ik niet zo snel en de pagina's in mijn dagboek zijn ontzettend leuk om te maken. Soms een uitdaging! Soms is het bijna geen moeite. Vandaag weer twee pagina's om aan jullie te laten zien.

De linkerbladzijde, de dag van 17 januari was heel snel klaar. De ondergrond was zwart met wat witte bloemen daarop. Ik besloot dat thema door te zetten. Een taartkleedje werd als ondergrond gebruikt en de notities voor die dag schreef ik op een papierrestjes boekje zoals ik eerder liet zien. Alleen heb ik dit keer de papiertjes gelijmd en de bovenkant gestempeld. Het gaf net een ander effect als met de nietjes.

De rechterpagina (18 januari) was zo mogelijk nog makkelijker van ondergrond. Wit met zwarte pijlen. Dit keer gebruikte ik een roze papier uit de stapel die ik van mijn vader kreeg. Ik vouwde het papier horizontaal in drieën en vouwde daarna de bovenkantjes naar binnen tot aan de vouwlijn. De onderkant vouwde ik omhoog maar omdat het nogal dik papier was heb ik het even wat weggeknipt aan de zijkanten. Heb je dunner papier, dan is dat niet nodig.

Hier kun je zien hoe het papier dichtgevouwen is. Dus links over rechts (andersom mag ook hoor) en de onderkant naar boven. Vastlijmen spreekt voor zich denk ik.

Ik maakte twee leuke tags met zoals altijd weer de ondergrond van dunne karton en versierd met uitgeknipte plaatjes uit een tijdschrift. Ik denk dat deze uit Flowmagazine komen. Op de achterkant plakte ik lijntjespapier uit een oud schoolschrift om de dingen van de dag te noteren.

Al met al ben ik tevreden over deze pagina's. Het is leuk om steeds een nieuwe manier te vinden om alles te noteren. Even een rustpuntje aan het eind van de dag. Een moment van reflectie voor je gaat slapen. Zo ga je rustig over van de drukke dag in de stille nacht.

Mooie papiertjes #2...

Al eerder liet ik jullie hier papier zien wat ik zelf plakte. Het is echt een leuk werkje om te doen. Bovendien is het een prima manier om je bureau of tafel schoon te houden. Ik doe dat als volgt: aan het eind van de dag ruim ik mijn bureau leeg en alle bruikbare stukjes papier gaan in een bakje. Zo verzamel ik een week lang alles wat ik tegenkom.

Daarna ga ik op visite bij de liefste aller mannen. Hij heeft zijn kantoor naast mijn werkkamer. Ik vraag hem dan naar gebruikt papier op A4 formaat, hij weet inmiddels dat ik langskom en meestal ligt er al een stapeltje voor me klaar.

Dat papier gebruik ik als ondergrond. Met een pritt stift plak ik dan de restjes vast. Ik denk er niet al te veel over na maar doe het min om meer intuitief. Ik let vooral op de kleur. Als het er saai uitziet, versier ik het hier en daar wat. Als het me min of meer bevalt dan gaat het in de map voor later. En voor nu heb ik er even drie printjes van gemaakt.

Ik gebruik ze in dagboeken. Soms scheur ik ze weer aan flarden om er collage's mee te maken of tags. Een enkele keer gebruik ik ze om er cadeauzakjes van te maken. Of enveloppen of boekjes. Het is maar net waar ik ze voor nodig heb. Zo heb je altijd een leuk papiertje bij de hand. Maar vooral is het leuk om te doen! Echt! Probeer het maar eens.