Ansichtkaarten #3...

Het was weer tijd om een nieuw setje kaarten te maken. Oh wat is dat toch een leuk werkje om te doen. Dit keer werd het een buitensessie. Fijn aan de tuintafel terwijl de vogels gezellig aan het fluiten waren. En de hanen kraaiden. Een van onze buren heeft een haan. Een nogal actief beest. Geen probleem, dat hoort bij het wonen op het platteland. Maar nu heeft een van de buren achter ons er ook een gekocht. En die twee houden nu de hele dag (en nacht) door wedstrijdjes hardkraaien. We hebben daar zo'n schik om! Hartstikke schor zijn ze maar geven allebei niet op. Buurman zelf wordt het een beetje zat en kondigde al aan dat zijn haan binnenkort in de soep verdwijnt. Maar weet je wat zo grappig is? Datzelfde zei dus de achterbuurman van Zijn haan ook. Het zal toch niet zo zijn dat het hier straks nog stiller wordt? Nogmaals, wij hebben er echt geen last van, maar ik kan me voorstellen dat je er gek van wordt als je er heel dicht bij woont.

Terug naar de kaarten.... Weer een setje van vijf. De roze die bovenop ligt is een stukje van een kaart die ik eerder voor mijn verjaardag kreeg. Zo'n dubbele. Aan de rechterkant stond de felicitatie en wat aardigs van de afzender, links was nog helemaal leeg. Ik sneed de kaart op maat en vouwde hem dubbel zodat de oude kaart herbruikt kon worden. Recycleren jullie ook wel eens kaarten op deze manier? Ik doe het regelmatig.

De ondergrond voor deze kaart is al heel oud. Toen we destijds een Action in onze (vorige) woonplaats kregen, ging ik daar nog regelmatig naartoe. Er was een tijd dat ze dit soort blocks verkochten op A5 formaat. Het was echt leuk papier. Na deze partij heb ik ze nooit meer terug gezien volgens mij. Wel van die grotere exemplaren met allerlei stickers en van die kleine figuurtjes die je uit de ondergrond kunt drukken maar niet meer zoals deze op A5 formaat. Het plaatje op deze kaart komt denk ik uit een oude Mollie Makes. Een leuk Engelstalig blad waar later een Nederlandse versie van uitkwam. Er zat elke maand een aardigheidje bij. Hier geen boekhandels in de buurt, dus ik heb al anderhalf jaar geen idee of deze bladen nog in de schappen liggen. Het randje om het plaatje heen komt uit de erfenis van mijn moeder. Zij maakte ook kaarten en had een enorme verzameling van die velletjes met stickers hartelijk gefeliciteerd, van harte beterschap enz. En ook van deze randjes. Nu, vijf jaar na haar overlijden, zijn ze nog lang niet opgebruikt.

Hier zie je zie je de figuurtjes die je uit zo'n block (hierboven beschreven) kunt halen. Links en rechtsonder. De ondergrond is stevig karton met daarop een afdruk van muziekpapier. De kamerplantenafbeelding is zoals jullie vast herkennen een printje van een incompleet kwartet spel. Het werd in de kliko van de kringloopwinkel gegooid en mijn vriendin die dat toevallig zag, kon het nog net redden. Er wordt ook in kringloopwinkels zoveel goeds weggegooid. Hoewel ik best begrijp dat niet alles verkocht kan worden, gaat het me echt aan het hart. Het zij zo!

Deze afbeelding komt ook uit Mollie Makes. Ik weet nog dat er een pakketje bij dit nummer bijgevoegd was waarmee je zelf zo'n diertje kon maken. Ergens in een van de vele nog steeds niet uitgepakte dozen op zolder ligt het. Samen met alle andere bijvoegsels waar ik ook nooit wat mee deed. Hoe vaak maken jullie de extra's die bij sommige tijdschriften ingesloten zitten? De ondergrond komt van hetzelfde block als de vorige kaart.

Niet altijd werk ik met mooi papier. Soms is het ook gewoon kinderknutselpapier van de Hema of zo. Het is maar net wat ik tegenkom in de kast. Ook in dit geval. Ik vouwde het dubbel en gebruikte het als ondergrond voor een afbeelding die denk ik uit een oude Daphnes Diary komt. Die Daphnes liggen de laatste tijd ook vaak bij de kringloopwinkel waar je ze dan voor een habbekrats kunt aanschaffen. Zo, dit was de laatste kaart in het rijtje voor vandaag! Ik ga aardbeienjam maken. De buurman kwam een hele kist brengen. Ze ruiken heerlijk zoet. Samen met de rabarber maak ik er lekkere jam van. Potje voor hen en de rest voor ons. Dat is zoals zij het willen. Zelf hebben ze geen zin meer al dat werk en als ik dat voor ze doe, dan leveren zij graag de ingrediënten aan. Wat boffen we toch met deze lieverds!