30 mei. Van het een komt het ander. Bij het uitzoeken van mijn digitale fotoalbum probeer ik zoveel mogelijk groepjes foto's aan bod te laten komen. Dat is best een uitzoekerij want alle foto's staan kris kras door elkaar. Ik ben er gewoon nooit aan begonnen ze netjes in mapjes te stoppen. Op mijn vorige laptop met Windows deed ik dat wel maar op de Mac ben ik er op een of andere manier nooit aan begonnen. In mijn vorig bericht kwamen de bloemen van binnen aan bod en nu zijn de buitenbloemen aan de beurt.
Ook hier ga ik weer kris kras met jullie door de tuin. We beginnen achter het huis. Als je goed kijkt, zie je de buitendeur openstaan helemaal links op de foto. Het bankje staat om de hoek van de deur. We kochten het ooit, jaren geleden, met korting toen dochter bij Karwei werkte op zaterdag zij en haar familie met korting mochten kopen. Tafel en stoelen zijn allang versleten maar de bankjes zijn er nog. Een staat er voor het huis en een achter het huis. Ik zit er niet veel op want achter ons huis loopt een drukke weg. Jammer want het is een fijn plekje.
Van achter het huis gaan we helemaal naar voor. Tot bijna aan de straat. Daar groeit ieder jaar opnieuw een mooie papaver of klaproos. Het wisselt wel eens. Meestal is het een papaver. Zolang hij bloeit gaat het hek niet dicht en genieten we van de mooie bloem. Elk jaar weer.
Terug naar het huis. Op de foto hieronder naar rechts van het huis, dan zie je daar tegen de muur de digitalis groeien en bloeien. Dit jaar heb ik hem nog niet gezien trouwens. Hij is volgens mij per ongeluk in onze tuin terecht gekomen. Lichtgeel met spikkels erop.
Hierboven nog een keer mevrouw klaproos met haar jongere zusje. Van mij mag er veel in de tuin en op de raarste plekken bloeit en groeit er van alles.
Stokrozen heb ik meer dan voldoende. Ieder jaar ruil ik zaad met mensen hier uit het dorp. Zo krijgen we allemaal veel leuke kleuren in de tuin. Ik heb ze nu van bijna wit tot diep donkerrood en zo'n beetje alles daartussen. Ze doen het weer goed dit jaar. Zeker na die bak regen van de laatste dagen.
Ja en dan de meidoorn. Hij wordt elk jaar groter. Ik zie hem als ik recht naar voor kijk. Deze foto is van de zijkant genomen want je kunt het huis van de buren zien. En achter de boom met de rozerode bloemen zie je een beetje onderaan de foto ook nog het mooie hek en daarvoor de blauwe regen.
Ga je met je rug naar de buren staan en kijk je recht vooruit, dan zie je de prachtige oude Brabantse lindebomen. Vroeger geloofde men dat als deze bomen naast je huis groeien de bliksem niet in zal slaan. Misschien is het wel waar want (afkloppen) het is nog niet gebeurd. Wel is er ooit bliksem in een van de bomen geslagen. In de zomer is ons huis helemaal verstopt aan de zijkant. De man heeft boven kantoor aan deze kant van het huis en hij heeft het mooiste zonnescherm van het hele dorp. We kregen ooit een foto van ons huis uit 1915 en daar kun je de bomen al op zien staan. Ze zijn dus meer dan 100 jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten