Tassen...

1 juni. En terwijl de maand juni vandaag al weer 10 dagen oud is, is hij hier op mijn blog vandaag pas begonnen. Het is een beetje als reizen in de tijdmachine van professor Barabas uit Suske en Wiske :-) Vandaag zocht ik alle foto's die ik nog had van de tasjes die ik maakte bij elkaar. Dat waren er meer maar deze foto's waren nog overgebleven. 

Ik denk wel eens: stel je nou toch eens voor dat ik alle 'handwerken' die ik ooit maakte achter elkaar zou leggen. Hoeveel kilometer zou dat dan wel niet zijn? Ik kan me er geen voorstelling van maken eerlijk gezegd. Ontelbaar veel dingen zijn niet gefotografeerd. Ik ben ook best veel vergeten van wat ik ooit maakte.

Ach, al die leuke tasjes. Allerlei stoffen gebruikte ik er voor. Krijgertjes, lapjes van de markt, kringloopvondsten, resten quilt-stof en zelfs ook kleding. En alle tasjes werden anders. Het tasje op de eerste foto maakte ik van een stuk tafelkleed uit de kringloop. Het lichte stuk kreeg ik van een vriendin en was een restje stof van de babykamer van haar dochter. De bloemetjes kreeg ik van mijn moeder. Die had ze gekocht om er kaarten mee te versieren.

Voor het tweede tasje gebruikte ik een stukje ongebleekt katoen. Daarop borduurde ik de contouren van een Cat. Dat deed ik dan weer met restjes borduurzijde. Van een borduurpakket met telpatroon blijft altijd wat garen over. Ik borduurde niet op die manier, zo geduldig ben ik niet. Een toenmalige vriendin wel en ze gaf mij altijd de restjes. Spinnetjes noem ik ze. En je kunt er goed mee borduren. Is er een kleur op, dan ga je verder met een kleur die er op lijkt. Het is even wennen maar je kunt a) alles gebruiken en b) je werk wordt er veel levendiger van. De rode strookjes zijn afsnijsels van quiltstoffen. Die naaide ik er omheen. Binnentasje er in. Achterkantje er aan en klaar

Van de volgende tas heb ik alleen nog de detailfoto bewaard. Ik verkocht hem aan iemand uit de buurt en ik zie hem minstens één keer per week. Leuk is dat. Dat je ziet dat mensen zo'n tas ook echt gebruiken en dat hij zich goedhoudt. Ik maakte van die ruitjes stof heel veel tassen en in allerlei kleuren. Het was echt een leuk gezicht toen ze allemaal klaar waren.

De roze tas met de stippen en de blauwe tas hieronder zijn volgens dezelfde techniek gemaakt. Man man, wat een klus was dat. Urenlang was ik er mee bezig. Als ik echt alle uren geteld had, had ik nu een werkster gehad (een van mijn gevleugelde uitspraken) Maar nee, handwerk wordt niet naar waarde geschat in Nederland. Het gaat iets beter de laatste tijd maar het is nog lang niet wat het zou moeten zijn. Ik verkocht deze tasjes voor 12,50 euro. Nou ja, ik stikte van de ruttemetut en de lappen dus was het destijds een goede manier om zo een en ander te 'lozen'.

Het witte tasje met de rode hartjes maakte ik voor mijn nichtje. Ze gebruikt hem nog steeds. Hij is al vaak gewassen en ik heb hem al eens een keer gerepareerd maar hij leeft nog. Ook hier gebruikte ik weer resten. De hartjes knipte ik uit vierkanten die overgebleven waren van een rode quilt. Het waren nog een stuk of zes blokken. Met de vrije hand (dus zonder patroon) knipte ik wat harten en naaide die op een ondergrond. De roosjes voegde ik later toe.

Ik maakte tassen in allerlei vormen en maten, het was maar net hoeveel stof ik had. Het formaat wat ik nu laat zien verkocht het best. Misschien dat ik daarom de foto's bewaarde? Als inspiratie of om de mogelijkheden te laten zien of zo. Ik weet het niet precies meer. Het valt me überhaupt nog mee dat ik er nog zoveel over kan vertellen. Toen er in de winkels geen gratis plastic tasjes meer gegeven mochten worden, naaide ik er nog veel zonder versiering. Het was een model wat je op kon vouwen en met een knop vast kon zetten. Die deed je dan in je gewone tas voor als er extra aankopen waren.