Zwembad...

25 mei. Ik schrijf hier vaker dat het zo druk is in dit hoekje van Nederland. Door de grootse bloemenveiling van Europa is het hier een komen en gaan van vrachtwagens. Toen we hier kwamen nog met uitsluitend Nederlandse chauffeurs maar de laatste jaren zien meest Polen en Bulgaren. Maar ook Russen, Roemenen, Tsjechen, Slowaken en auto's met nummerborden uit de Baltische staten. Ik weet trouwens nooit het verschil tussen Letland en Litouwen als ik de stickers op de auto van het land zie. Dat zoveel verkeer op de toch al drukke Hollandse wegen tot problemen leidt behoeft geen nadere toelichting. Luister maar naar de fileberichten. Omgevallen vrachtwagens zijn aan de orde van de dag. Nu lijkt het net of ik hier de schuld geef aan 'buitenlandse' chauffeurs maar zo bedoel ik het niet hoor. Hoewel wel duidelijk is dat zij er een andere rijstijl op nahouden. Ze zien er vaak ook zo moe uit en zo eenzaam. Maar dat is natuurlijk een waarneming voor geheel eigen rekening en hoeft natuurlijk niet waar te zijn. Hemelvaartsdag, want dat is de dag waar ik nu over schrijf, was het ook weer raak. Ongeluk op de A20 en daarna op de A4 en A12 en dan heb je hier aan het eind van Nederland meteen een uitdaging. Dit keer reed er o.a. een vrachtwagen tegen de wegenwacht/berger aan. De foto is niet van mij maar van de locale fotograaf tp (ter plaatse) Even tussendoor; het duurde lang voor ik wist wat tp betekende :-)

Het veroorzaakte veel narigheid op de weg. En het was juist die dag opening van het strandseizoen in Hoek van Holland. Dat brengt, zeker als het lekker weer is, veel mensen op de been. Lekker eten, veel bands en iedereen heeft weer zin in. De mensen van hier weten dat parkeren dan hopeloos is en gaan er op de fiets naartoe. Ook omdat ze dan een extra biertje kunnen drinken natuurlijk. Veel gaan er ook met de brommer naartoe. Het levert altijd leuke plaatjes op. Zoals op de foto hieronder. Ook die heb ik van het internet geplukt en is dus ook niet van mij. Het is wel een mooi gezicht zo, vinden jullie niet?

Gelukkig waren wij niet in de buurt. Het is met ons een beetje als met sommigen in Brabant tijdens carnaval. Wij reden naar het midden van het land. Af en toe keken we naar het verkeer wat de andere kant op ging en zwaar in de file stond. Pfft. Ik herinner me nog het 'gedoe' wat gepaard ging met een bezoekje aan het strand. Hoe fijn is het dan om er nu even snel naartoe te gaan als iedereen weg is. Of zoals vandaag nu het zo stormt. Heerlijk is het er dan.

Wij gingen naar onze oudste. Zij heeft een rijke man aan de haak geslagen :-) Een man met een groot huis en een zwembad. Een buitengewoon lieve man die de hele familie laat meedelen in zijn weelde. We hebben het enorm met hem getroffen. Het allerbelangrijkst is het natuurlijk dat hij ons kind gelukkig maakt. Zoon kwam ook met zijn meisjes. Hier zie je ze op de foto. Groot meisje vooraan en kleintje er achter. Dochter had een lekkere lunch gemaakt. Mijn moeder zou gezegd hebben: eenvoudig maar voedzaam. Ach mijn lieve moedertje. Wat zou ze hiervan genoten hebben. Na het eten kon wie dat wilde lekker zwemmen. Verwarmd water, jawel....

Kleinste jongetje had het heerlijk naar zijn zin in de baby float. Een soort ufo waar zijn beentjes in konden. Hij had ook nog een speciaal zwempak aan. Een hansopje met om zijn middel drijvertjes waarmee hij absoluut niet om kon slaan. Hij ging als een soort Fred Flintstone door het water. Enig om hem te zien. Ook de groene krokodil was een succes. Hier en daar heb ik wat mensen geblurd maar miss N wilde wel graag op de foto. Miss N doet ook veel dansjes en zingt dat het een lieve lust is. Bij ons is ze niet bij de piano weg te slaan. Een kind naar mijn hart en bovendien de eerst van alle kleintjes en blijft toch de speciaalste.

Na het zwemmen hebben we de zonnestoelen tegen elkaar aan geschoven en kletsten we gezellig over van alles en nog wat. Oh en we lazen elkaar voor. Dat vinden we allebei leuk om te doen. Laten jullie je wel eens voorlezen? Doen hoor! Het is nog leuker dan zelf voorlezen. Miss N kan het al best goed voor een 6 jarige. Af en toe hapert ze wat bij een moeilijk woord, maar dat maakt ze goed door haar enthousiasme en gegiechel. (Of ze verzint zelf een passend woord) Na de lunch, het zwemmen en een kop koffie reden we terug naar het westen. Juist toen alle andere mensen.... terug van het strand, het land weer inreden.