Rood...

5 juni. Vandaag laat ik alle rode foto's zien die nog in mijn fotoalbum zaten.  Ik heb rood altijd mooi gevonden maar gaf toch vroeger de voorkeur aan donkerblauw. Donkerblauw vind ik nog steeds mooi, maar vooral voor kleding. Ik draag regelmatig iets roods. Wel moet er altijd wat grijs in het rood zitten. Stoffig rood noem ik het altijd want ik heb veel rood in mijn huid en dan staat oranjerood niet mooi. Ik ben een zomertype. Ook heb ik een rode auto. Die is dan wel weer knalrood. Zeker als hij net gewassen is. Op het moment is het ook meer een zomertype zal ik maar zeggen ;-)

Hierboven een kussen wat ik haakte. Het ziet er simpel uit maar het was nogal een klus. Eerst haakte ik van allemaal restjes rood, roze en paars een hele lange ketting van lossen. Die wond ik tot een grote bol en daar haakte ik, met een dikke haaknaald, dit kussen van. De vulling bestaat uit een bedkussen. Zo een waar je elke nacht op slaapt bedoel ik. Ik verkocht het als voedingskussen aan een jonge moeder. Het werkte prima.

Deze poster kwam ik ooit tegen in een tijdschrift. Ik heb hem jarenlang op het inspiratiebord in mijn werkkamer gehad. Nog steeds word ik er blij van als ik hem zie op de foto.

Ik heb hem ooit eens gebruikt om foto's van rode dingen te maken. Dat was niet moeilijk want er ligt hier altijd van alles te slingeren aan losse spullen. Het geruite hertje kreeg ik met kerst, de zandloper gebruikte ik altijd voor de kinderen, de strik komt van een doosje bonbons, de beertjes van de kringloop, de ster van vilt van een kerstcadeautje, de vogel van een vriendin en het portemonneetje kreeg ik ooit na een bezoek aan de Efteling. Heel lang geleden.

Deze sjaal maakte ik als voorbeeld voor de breilessen die ik gaf. Ik noemde het altijd mijn prinsles-sjaal. Hij doet me een beetje denken aan die chips die in een koker zitten. Zij hebben dezelfde vorm. Heel wat keren is hij gebreid. Door diverse groepen. Het garen kwam van Zeeman en door het verloop van het garen, gaf dat een leuk effect.

Het was niet echt een sjaal voor midden in de winter maar je kon hem wel op veel verschillende manieren dragen en eigenlijk meer bedoeld voor de eerste koude dagen in najaar. Of de laatste koude dagen in het voorjaar natuurlijk. Het voorbeeld zoals hier op de foto te zien was snel verkocht.

Dit ornament maakte ik met een groep leuke meiden. Ik had het op Pinterest gezien en maakte er een paar voor mezelf als versiering voor kerst. Aan de grote kroonluchter was dat best een leuk gezicht. En ja, zoals dat meestal gaat bij mij, maakte ik ze daarna op verzoek met een groep. Eerst van papier en later van vilt. Dat gaf ook een heel leuk effect. Misschien dat ik er nog eens een paar ga maken.

Zo zie je maar, ook met het opruimen van foto's uit een fotomapje brengt je weer nieuwe energie en op nieuwe ideeën. Bovenstaande kaart is gemaakt van stof. Daar was toen een yahoo-groep van. Zo lang is het al geleden. Zouden er tegenwoordig nog Yahoo groepen bestaan? Ik denk dat FB dat soort dingen heeft overgenomen. Je maakte dan een kaart van stof in een speciaal thema en stuurde die dan zonder envelop naar iemand toe. Diegene stuurde jou er dan een terug. Ik vind ze nog steeds heel erg leuk. Een paar weken geleden kreeg ik nog een mooie stoffen kaart van een van jullie als een dank je wel voor de gewonnen onderzetters. Hij hangt hier ook op het inspiratiebord en elke keer als ik er langs loop, word ik een beetje blij ;-)

De wantjes zagen jullie al vaker. Met de handen van toenmalige schoondochter erin. Ik heb veel van die wantjes zonder vingers gemaakt. Lekker warm en je kunt er van alles mee doen. Ik heb hier ook een paar liggen voor de koude dagen. Dan trek ik ze aan als ik zit te schrijven. Omdat duim en wijsvingers vrij zijn hou je grip op wat je aan het doen bent.

Ik verkocht ze via het winkeltje van Tineke. Rechtsonder zie je het wolkje nog. Zie je? Het slabbetje hieronder is door mijn schoonmoeder gebreid toen ze nog op de lagere school zat. Knap gedaan hoor. Ik kreeg het ooit van haar en heb het heel heel vaak nagemaakt. Voor pasgeboren baby's ie het een heel fijn maatje. En het is een leuk cadeautje om te geven.

Ah, nog meer wantjes uit het winkeltje. Honderden heb ik er verkocht en nog steeds vragen mensen er naar. Ja, ook nu in deze tijd van het jaar. Sommige mensen hebben een vooruitziende blik en zijn maar graag voorbereid op wat komen gaat zullen we maar zeggen ;-)

Dit cadeautje was voor een vriendin. Waar ik het papier kocht weet ik niet meer. Wel dat ik mooi, grappig cadeaupapier slecht kan weerstaan. Het kaartje was mijn eerste poging tot hand-lettering.

Deze omslagdoek breide ik met dubbele draad van vier verschillende kleuren garen. Drie resten en één verbindende kleur oranje. Die liet ik het hele werkstuk doorlopen terwijl de andere kleuren wisselden. Zo werd het toch één geheel. Ik begon met 1 steek en uiteindelijk waren het er zoveel dat ze bijna niet meer op een gewone breinaald pasten.

De omslagdoek hieronder is van hetzelfde patroon als die hier boven. Het garen is hetzelfde als van de prinsles-sjaal

Dit sjaaltje was nog best lastig om te haken. Het duurde best even voor het patroon (pinterest)  in mijn hoofd zat en ik het zonder papier kon haken. De officiële naam is; Queen Anne sjaal.

Ach ja, en dan deze omslagdoek. Ik heb hem met veel plezier gebreid. Wat was dat een leuk patroon. Feather and Fan heet het.

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om wat rode dingen te zien. Mijn lievelingskleur. Wat is jullie lievelingskleur? Is dat altijd zo geweest? En waarom is het jullie lievelingskleur? Ik ben benieuwd. Het mag ook via de mail hoor tinekehendrikse@hotmail.com. Dagdag!