23 mei. In het begin vond ik het helemaal niet leuk om in Westland te wonen. Wij verhuisden hierheen voor het werk van de man. Arbeidsmigranten. Alles was zo anders dan in onze vorige woonplaats. Daar was alles rustig en groen. Hier was alles vol en druk. Het heeft lang geduurd om mijn draai te vinden. Als het me allemaal te veel werd ging ik naar het strand.
Ik weet nog dat we tijdelijk naar Egypte verhuisden (na 6 jaar wonen hier) en dat dat voelde als een opluchting. Op de een of andere manier vond ik mijn weg daar makkelijker dan hier. Daar waren zoveel meer mensen als ik. Het voordeel van een grote stad is, dat er altijd wel iemand is om een praatje mee te maken, hard te werken, iets samen mee te doen, te lachen, te eten, de tijd ergens samen voor te hebben. Hoe fijn is het als iemand de tijd voor je neemt, of andersom, dat jij tijd hebt om te luisteren naar elkaar. Het ritme van de miljoenenstad. Het was er nooit stil, altijd was er het verkeer met de claxonnerende automobilisten. het begrip file kreeg een heel nieuwe betekenis. Schreeuwende marktkooplui, balkende ezels en niet te vergeten de talloze moskeeën. Het was er altijd en eeuwig een herrie. Maar gek genoeg had ik er daar geen last van. Het hoorde bij het land.
Maar goed terug naar hier. Ik kon natuurlijk niet iedere dag naar het strand, hoewel.. Daarom ben ik gewoon wat gaan fietsen als ik niet hoefde te werken. Zonder doel, zomaar om het fietsen en ontdekken zelf. Dat bracht me op de mooiste plekjes. Op een dag fietste ik door naar Den Haag. Een stad zo dichtbij maar waar ik zo weinig van wist. Het beviel goed. Ik leerde er mensen kennen en maakte afspraken. Zo ontdekte ik in het Zuiderpark een leuk eettentje. Een beetje ingehaald door de tijd moet ik eerlijk bekennen, maar wel gezellig. Je kon er koffiedrinken, een drankje drinken, lunchen en een paar avonden in de week ook een hapje eten. Tot ik hoorde dat ze gingen sluiten.
Achteraf bleek het te gaan om een grootscheepse renovatie. Zo'n beetje alle ruimtes kregen een make-over . Dinsdag 23 mei was ik er weer terug en at ik er met wat vriendinnen een broodje. Er is geen avondeten meer maar nog wel een lunch. Een kleine kaart met smaakvolle gerechten. Ik at er een pulled chicken met donker brood. Erg lekker. Het gebouw heet Parkoers en je kunt het bereiken via de ingang van het Zuiderpark aan de Marie Heineweg. Op maandag zijn ze gesloten en om vier uur gaat de keuken dicht.
Ik heb wat foto's gemaakt zodat je een indruk krijgt van hoe het er nu uitziet. Toen ik er was, was het niet warm genoeg om buiten te zitten. Er is een mooi terras. Voor mensen die slecht ter been zijn, zijn er drie invalide parkeerplekken en ook drie 'gewone' parkeerplekken. Na de lunch zou je leuk een wandeling kunnen maken in het mooie Zuiderpark. Er is daar meer te beleven dan je op het eerste gezicht zou denken. Echt! Mijn plan was al langer om wat leuke adresjes met jullie te delen maar het kwam er steeds niet van. Hier dan alvast een eerste aanzet. Wie weet wat nog volgt. Ik heb geen aandelen Parkoers en het broodje was ook niet gratis zeg ik er maar meteen bij :-) Het is gewoon delen wat iets leuks. Niet meer en niet minder. Dagdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten