Kettingen van knopen en kralen...

6 juni. Gisteren werd ik gebeld door een 'vaste klant' met de vraag of ik nog knopen en kralen kettingen in voorraad had. Jazeker had ik die, verzekerde ik haar. Een uurtje geleden kwam ze hier en kocht ze er een paar. Dat was voor mij aanleiding om eens in het digitale fotoalbum te zoeken hoeveel ik daar nog kon vinden aan kettingen-foto's. Het bleek nog heel erg mee te vallen :-)

Dit is ook weer zoiets waar ik per ongeluk inrolde. Ik gaf les en in het lokaal naast mij op dezelfde tijd gaf iemand les in het maken van kettingen. Of misschien moet ik sieraden zeggen. Op een rustig moment bij mij (iedereen was aan het tellen en rekenen en het was muisstil) liep ik bij haar binnen en keek even om het hoekje. Daarna besloot ik zelf een lesje bij haar te doen. Maar het was aan mij niet besteed. Ik vond het teveel gepriegel met tangetjes en slotjes en knopjes. Mijn handen doen het niet zo goed meer en in verloor mezelf in te kleine spulletjes die me steeds ontglipten en vervolgens over de grond rolden. Het was overigens wel een supergezellig les waarin ik veel leerde.

Ik had bij terugkeer uit Egypte veel kralen en leuke knopen meegebracht. Die stonden hier in glazen potten in de kast te glimmen en oh wat keek en kijk ik daar graag naar. Op een goede dag keek ik tijdens het schrijven van een blog even op van de laptop. Je moet soms wel eens even nadenken hoe je iets opschrijft. Ik zag de potten en ook de bol met katoenen garen die ik er even snel neergelegd had.

In mijn hoofd ontstond het idee om kralen te rijgen op de draad katoen. Gewoon zoals we het vroeger ook deden. Maar nee, toen ik dat probeerde was dat te makkelijk. Bovendien wilde ik de knopen ook gebruiken. Niet alleen had ik veel knopen uit Egypte meegebracht, ook kreeg ik van diverse mensen hun oude knopendoos en had ik hier ook nogal wat knopen van mezelf.

De meesten al op kaartjes gesorteerd. Daar vertelde ik al eerder over. De eenlingen deed ik ik een bakje. Op een rustig moment ben ik gewoon wat gaan proberen. Het bleek te werken als ik steeds een knoop na een kraal deed en daar dan een knoopje in het garen tussen maakte. Het klinkt nu ingewikkelder dan het is hoor. Zo maakte ik een eerste ketting voor mezelf. En kreeg daar leuke reacties op.

Daarna maakte ik er een paar voor vriendinnen en ook zij kregen complimenten. En ja, daarna kwam natuurlijk de vraag om voor andere mensen ook te gaan maken. Nu maakte ik al andere kettingen met knopen en kralen en had wel zin in wat afwisseling. Ik heb hieronder nog zo'n ketting om te laten zien. Het bleek dat elke ketting zijn eigen publiek had. Zo grappig was dat. Er was echt een duidelijke scheiding. 

I
Ik nam ze mee naar een marktje hier en daar zoals je misschien in het blog over de verkoop op markten kon lezen. En ook daar waren ze een succes. En als jullie nu denken dat ik na het maken van al deze exemplaren door mijn kralen en knopenvoorrraad heen ben dan hebben jullie het mis. Nog steeds heb ik er genoeg om door te gaan :-)

En ik vind het bovendien nog steeds leuk om ze te maken. Je kunt iets maken wat precies bij je kleding past. Sommige mensen brachten hun kleding mee en daar zochten we dan de kralen en knopen bij uit. Hoe leuk is dat?

Ik hoop dat jullie er van genoten hebben om hier te komen lezen. Het is fijn om reacties te krijgen op wat ik vertel. Ik probeer zoveel mogelijk bij jullie terug op visite te komen. Als ik kom, zal ik een reactie achter laten zodat je weet dat ik geweest ben. Hele fijne dag verder. De zon schijnt en ik ga zo op pad met mijn pa. We hebben een date ;-) in een door hem ontdekte winkel waar ik het zeker leuk ga vinden volgens hem. We zullen zien. Ik zal proberen foto's te nemen (weet niet of dat mag) en wat informatie te verzamelen en zo. Dagdag!