Wandelen #11...

Dit keer wandelen we in Frankrijk. Nee hoor, grapje. Ik ben nog gewoon in het dorp. Het is 8 juli. Een heerlijke dag. Het is eind van de ochtend en ik ben op weg naar huis. De wandeling begon zoals vaak op de dijk langs de kronkelige rivier maar op een gegeven moment koos ik er voor om naar beneden te gaan. Van de dijk af en via een binnendoor route terug. Ik maakte een foto van de boomgaard links van mij. Maar nu ik hem terug zie is het net of de bomen wat hoger staan en met een beetje verbeelding zou je je er een wijngaard in Frankrijk bij voor kunnen stellen. Of heb ik nu teveel fantasie? Je kunt op de foto klikken om hem te vergroten. Even daarna stond ik oog in oog met de grootste haas die ik ooit in mijn leven had gezien. Hij/zij was echt enorm. Ik was zo onder de indruk dat ik vergat een foto van hem/haar te nemen.

Even verderop kwam ik weer zoiets bijzonders tegen. Ik heb geen idee waar ik naar keek. Planten met gele bloemen en ook besjes lijkt het wel. Zijn het misschien die planten die je vaak met kerst ziet? Ik heb geen idee. Weet een van jullie dat misschien? Het was in ieder geval een heel mooi gezicht.

Eigenlijk had ik jullie deze foto het eerst moeten laten zien want deze kiek maakte in nog net op de dijk, voor ik de stoep af liep. Het is bij een heel gewoon huis, niks bijzonders. Maar wat wel bijzonder is, is dat er een harnas voor het huis staat. Dat fascineert me buitengewoon. Heel apart. Dit randje stond bij het hek. Het zag me er toch vrolijk uit! Helemaal super. Over een poosje als het fruit goed is, staat er aan de weg een kistje met appels en peren die je kunt kopen. Ook staat er een mandje met appels voor mensen die wandelen of fietsen. Je mag dan een appeltje voor onderweg pakken. Zo lief!

We schrijven nog steeds 8 juli en het wordt tijd dat we eens wat dichter bij wat fruitbomen gaan kijken. We moeten tenslotte wel in de gaten houden of alles naar wens gaat groeien toch? Kijk eens wat een mooie dames hier hangen. Ze krijgen al een beetje een blos (zoals ze dat hier noemen) Is het geen mooi gezicht? Ik voel me zo rijk tijdens zo'n wandeling. Na al die jaren met pijn, in de drukke randstad en dan nu hier tussen het groen en in het stille dorp. Het is een ommekeer van jewelste maar wat is het leven rijk geworden. Er is heel veel om dankbaar voor te zijn!

Waar we ook eens even naar moeten kijken zijn de walnoten. Die groeien ook dat het een lieve lust is. Aan het eind van de zomer komen de barstjes in de groene velletjes en vallen de vruchtjes er uit. Vorig jaar hebben we er ons suf aan gegeten. Verse walnoten zijn zó lekker. Ik weet het nog goed. We zaten in ons tuinhuis, lampjes aan, drankje erbij, kindjes om ons heen, verhalen vertellend en ondertussen het ene nootje na het andere etend. Het was echt een feestje. Lekker in salades, ik versier er de boterkoek mee, bak walnootcake en alles wat overblijft wordt geperst tot heerlijk walnootolie. Dat is zo superlekker! Goed, de wandeling is ten einde. Tot de volgende keer!