Dagboek Augustus 2021. Dag 1 tm 9...

Hier is dan eindelijk mijn augustusdagboek. De eerste bladzijden daarvan. Jaja, ik loop gigantisch achter, ik weet het. Maar ik draag mijn lot blijmoedig, haha. Gek genoeg kon ik geen foto meer vinden van de echte eerste bladzijde. Geen idee of ik die gewoon niet gemaakt heb of dat hij al weer weggegooid is. Dat gebeurt soms zomaar bij mij. Regelmatig krijg ik bericht dat mijn limiet bijna bereikt is qua opslag en ja, dan gooi ik wel eens per ongeluk e.e.a. in de digitale prullenbak. Het dagboek ligt hier naast me. Er gebeurde niet veel en dus slaan we deze pagina gewoon om. Maandag 2 augustus was een dag als vele andere maandagen. Poetsen in huis, bedden verschonen, was aanzetten, een wandeling maken en dit keer deed ik dat in gezelschap van dorpsgenoot G. Hij is hier geboren en getogen en een geweldige verhalen verteller. Wie er nu wonen, daar kom ik vanzelf achter maar hij kan vooral goed vertellen over hoe het hier vroeger was. Wij noemen dat de wandeling met de stadsgids. Soms gaat zijn vrouw ook mee voor de gezelligheid. We maken weinig vorderingen want ja, er is veel te vertellen. O, ik zie dat ik ook nog pruimensap maakte. Het hield maar niet op met de pruimen. Ze bleven komen. Heerlijk en mij hoor je er niet over klagen.

Ik beschrijf de foto hierboven. Aan de linkerkant zie je de omvouw van de vorige bladzijde. Dat doe ik vaker bij slap of dun papier. De zijkant gaat snel scheuren en zo verstevig ik het een beetje. Aan de rechterkant maakte ik een band van de zijkant van een doosje van de nespresso koffiecups. Die cups zitten met zijn tienen in een doosje verpakt. Van een van de lange kanten knipte ik de ruttemetut af en plakte ik er mooi papier overheen. Links schreef ik het verslag van dinsdag 3 augustus. De stadsgids (zie hierboven) is ook mijn aardbeienleverancier. Hij kwam 8 bakjes mooie zomerkoninkjes afleveren. Heerlijk. Ik kreeg die dag eindelijk mijn tweede vaccinatie en reed daarna meteen door naar de provinciestad hier in de buurt. Daar kocht ik bij de Action een stapel kleine witte houten dienbladen. Oh en een kussen voor een van de tuinstoelen. Eén van de stoelen had nog steeds geen kussen en op de een of andere manier belandde ik steeds in die onconfortabele houten stoel zonder kussen. Dat heb je als je de koffiedame van dienst bent. Niet erg, maar met is het comfortabeler. Ik reed ook nog even langs de ambachtelijke slager en daarna snel weer naar huis. Na het avondeten leerde ik mijn kleinzoontje in Kaapstad hoe je een kikkertje moet vouwen. Dat was nog een heel avontuur. Maar het lukte! Hoera voor ons. Het verslag van vier augustus (mijn broertjes verjaardag) en vijf augustus schoof ik onder de bellyband van dienst. Die dus eerst een koffiecup doosje was.

Linkerpagina het verslag van vrijdag 6 augustus. Het waaide die dag heel hard en er waren felle regenbuien. De man was de hele dag op stap en ik had het huis voor mezelf. Ik keek wat naar de Olympische spelen en zag Sifan Hassan brons winnen, de hockeydames goud en de baanwielrenners Jeffrey Hoogland en Harry Lavrijsen ook goud winnen. Ja, zo lang is het al geleden dat ik schreef over een dagboek hier. Laat ik maar snel verder gaan... Rechts onderin een kleine decoratie die ik aan de rechterkant en de onderkant vastlijmde. Later stak ik daar nog een mooie oude kwartetspelkaart in. De pagina was van zichzelf al mooi en daarom versierde ik alleen de rand met wat stukjes papier. Een van de rondjes knipte ik door om er een soort tab van te maken.

We slaan weer een bladzijde om en zien links de achterkant van de vorige bladzijde. Die dus al mooi van zichzelf was en weinig versiering nodig had. Volgens mij is het een pagina uit een oude Daphnes Diary? Ik schreef daar mijn verslag van zaterdag 7 augustus. We werkten samen in de tuin tot het begon te regenen en daarna maakte ik miniboekjes. Die zijn steeds zo snel op. Gelukkig is het een feestje om ze te maken. Rechts zie je een kleinere pagina. Dat komt soms zo uit. Het geeft een speels effect. Het plaatje van de schooter komt uit zo'n block van de Action denk ik? Aan de andere kant (de achterkant van de scooter dus) vouwde ik een stukje van de pagina naar binnen zodat er een kaartje tussen gestoken kon worden. Op de roze pagina daarachter schreef ik over zondag 8 augustus. Ik had die nacht heel slecht geslapen en overdag te weinig energie om ook maar iets zinnigs te doen. Het leek wel herfst buiten en ik was blij dat de dag voorbij was. Dat heb je soms. Vroeger vond ik dat vervelend. Tegenwoordig onderga ik deze dagen maar en neem ik ze zoals ze zich voordoen. Je lichaam geeft zelf aan of er een tijd van doen of nietsdoen is.

En dan alweer de laatste pagina's voor vandaag. Links zie je ook weer een zijkant van volgens mij hetzelfde nespresso doosje. Nu met een oranje papiertje er omheen. Daarin heb ik een zelfgemaakte ansichtkaart gestoken waar ik mijn verhaal van maandag 9 augustus op schreef. Even lezen.... O ja, dat was de dag dat er een auto met een enorme aanhanger ons pad op reed en er niet meer af kon komen. Het loopt hier dood en dat wist hij niet. Hij dacht even te kunnen draaien maar nee. Het was een grote auto met een enorme kar en een kleine bestuurder. Echt een tenger manneke. Eerst ramde hij bijna mijn auto. Daarna die van de man (dat was een kleine ramp geweest want hij is erg zuinig op zijn bijna old timer) en reed vervolgens het rozenperk in waarbij hij verschillende struikjes plette. Tenslotte knakte hij ook nog twee struikjes van de heg. Toen ik verhaal haalde was de reactie dat hij niet gewend was om met zo'n grote kar te rijden en ook nog eens niks kon zien. Of ik hem niet even kon helpen. Pardon? Ik nodigde hem uit om eerst de schade maar te bezien. Nou, dat was hij niet van plan. Uiteindelijk kwam hij er uit. Maar toen ik later hoorde dat hij bij andere buren ook al schade gemaakt had, was ik er wel klaar mee. Ook bleek hij nog eens met een uitkering zwart te werken bij iemand in de buurt. Iemand (en ik was het zeker niet want dat vind ik kinderachtig) heeft hem aangegeven. Hij was not amused. Wat ik me goed kan voorstellen. Maar dat waren wij ook niet. Op de ansichtkaart zie je een printje van een van de jurkjes van Magic Mary. De papieren pop uit mijn jeugd. Zij had een magneet op haar buik en had kleertjes die daar op plakten. Ah, mary. Ze was zo leuk om mee te spelen. Rechts zie je een van mijn pretty papers. De collages die ik maak. Ik maak er dan een printje van om in een dagboekje toe te voegen. Tot zover het begin van het augustus dagboek. Ik hoop dat jullie het, ondanks dat het zo lang geleden was, leuk vonden er even in te kijken. Fijne dag verder...