Voor alles is een tijd...

Mijn moedertje (ze leeft helaas niet meer) citeerde graag uit de bijbel. Ze kon soms ineens een wijsheid verkondigen waar ik nu nog wel eens aan terugdenk. Ik was destijds wel eens gefrustreerd over e.e.a. en dan zei ze me: er is een tijd voor alles Tineke. Een tijd om te werken, een tijd om te rusten enz. En dan er achteraan: soms loop je niet helemaal gelijk met de tijd. En daar heeft ze gelijk in. Ik heb dat heel sterk met de verkoop van de spullen in mijn winkeltje. Ik laat er hier en daar wel eens wat van zien. Mensen uit de buurt lopen binnen op donderdag of als ze in de buurt zijn. Er zijn ook reacties via e-mail als iemand hier iets naar zijn of haar zin gezien heeft. (tinekehendrikse@hotmail.com) Ik maak dan iets waarvan ik denk dat het een toppertje zal worden en er gebeurt vervolgens helemaal niks. En dan, soms wel een jaar later, blijkt het ineens een zeer gewild artikel. Ik loop dan niet helemaal gelijk met de tijd met mijn spullen en met de verkoop. Maar goed....

Maar het meest verkoop ik toch gewoon via Marktplaats. En dat is zo'n aparte ervaring. Er zitten botte horken tussen die het uiterste uit de kan willen halen. Prima hoor want het is een marktplaats en daar mag je onderhandelen. Meestal is dat ook wel leuk om te doen. Als mensen grof worden en gaan schelden of niks van zich laten horen dan is dat even lastig. Maar over het algemeen heb je een best leuk contact. Het is al fijn als iemand zich beleefd toont. Ik had al eens eerder wat suikerzakjes aangeboden op MP maar geen reactie daarop gehad. Zo ook met de verzameling ansichtkaarten van mijn geboortedorp (die ik verkoop voor mijn vader) Daar werd ook niet zoveel op gereageerd. Het grappige is dat ik laatst dacht... weet je wat? Ik zet het hele handeltje er nog eens op. Foto's gemaakt, aardige tekst erbij geschreven met veel informatie en eerlijk gezegd had ik er niet veel vertrouwen in dat het nu wel zou lukken zo in de vooravond van de zomervakantie.

Maar wat schetst mijn verbazing? Het bleken dus voltreffers. Vooral de suikerzakjes. Ik zocht ze wat bij elkaar en deed ze in een schoenendoos. Nog niet eens zo'n heel grote doos. Er gingen er 2000 in. Dat zou je niet zeggen zo op de foto niet? ) Op de foto hierboven staat de bovenste rij rechtop en de onderste rij overdwars. Die is wel twee lagen hoog. Maar toch... ik was verbaasd dat er zoveel in een doos gingen. Er was veel belangstelling voor en zojuist ben ik akkoord gegaan met een bod. Voor alles is een tijd. En die was voor de suikerzakjes dus nu. Als ik alles bij elkaar leg kan ik misschien nog wel zo'n doosje maken. Ik zal eens zien. Maar nu niet. Want nu is het tijd om de wasmachine aan te zetten :-) En koffie te drinken met de man want hij werkt vandaag thuis. Hoera! Vanavond zal ik vast nog een uurtje kunnen vinden om weer wat uit te zoeken. Het is een leuk werkje om te doen. Er zitten echt hele mooie zakjes tussen. Soms sta je er verbaasd van hoe oud ze dan al zijn. Jaren 50 en 60 bijvoorbeeld. Of soms zelfs nog ouder. Gelukkig is de suiker er al uit. Ik hoef dus niet bang te zijn voor mieren ;-)