Hoera, het is gelukt om vier uur achter elkaar te kunnen slapen. Ik voel me alsof ik de hele wereld aankan. Dat is natuurlijk niet echt zo, maar na wekenlang alleen maar hazenslaapjes doen voelt dit superfijn. De weg achter ons huis wordt drukker en drukker en nu er ook nog een (andere ook doorgaande) weg is afgesloten is het helemaal verschrikkelijk. Ik kijk wel eens uit het raam als in in de nacht wakker lig en denk dan... waar willen die mensen toch allemaal naartoe? Ik weet dat sommigen laat gaan slapen en dat weer anderen er vroeg uit moeten vanwege het werk op de bloemenveiling maar de rest? Wat doet toch die bestuurder van de Susuki met de kapotte uitlaat bijvoorbeeld? Hij komt aanrijden om stipt kwart over twee in de nacht, rijdt achter ons huis langs naar de rotonde. Draait daar dan vervolgens een hele ronde en gaat over dezelfde weg weer terug. Om kwart voor vier doet hij dat nog een keer. Wonderlijk. Maar goed. Ik voel me vandaag on top of de world en dat de week als een nog vrijwel onbeschreven blad voor me ligt is alleen maar fijn.
Klein meisje vindt het fijn om te helpen met knutselen en verfde voor mij alvast wat restjes papier. Ik kan ze nu zo uit voorraad pakken en beschrijven. Soms maak ik een tekening, kleur die en plak die dan vervolgens op zo'n papiertje. Ze gaan met 14 andere kaartjes in een zakje in de winkel. Veel mensen kopen hier in de buurt hun bloemen aan een stalletje langs de weg. De cadeaulabels (want dat zijn het) bewaren ze dan in het handschoenenvakje van de auto of schrijven hun kaartje alvast thuis. Zo hebben ze altijd een vrolijke en persoonlijk cadeau. 15 stuks voor een euro is natuurlijk niet veel. Voor de labels dan hoor. De bloemen kosten vaak niet veel meer :-)
Het is een gewone maandag vandaag. Geen afspraken, gewoon de dingen van de dag. Ik verschoonde de bedden en haalde de stofdoek en stofzuiger over de bovenverdieping. De planten kregen een slokje water en de traploper werd opgefrist met een vochtige doek met azijn. Daar knapte hij enorm van op. De wasmachine werd gevuld en aangezet. Koffie werd gedronken. Er was gelukkig nog wat te strijken.
Ik deed wat boodschappen en haalde mijn nieuwe voorraad medicijnen bij de apotheek. Ik schrijf nu mijn blog en als ik dat gepubliceerd heb, zet ik voor mijn vader een schoenendoos vol suikerzakjes op marktplaats. Hij is ze aan het uitzoeken en alles wat hij niet wil komt naar mij. Ik hou zeker een stel leukerds voor mezelf, maar de rest gaat toch echt weg. Ik had geen idee hoeveel het er waren en telde ze daarom eerst. Er gaan in een best wel smalle schoenendoos 2000 (!) zakjes. Het is toch niet te geloven? Dit is een eerste doosje. Er komen er nog meer. Veel meer. Als iemand belangstelling heeft moet hij?zij even op MP kijken bij Suikerzakjes 2000 stuks of even mailen naar: tinekehendrikse@hotmail.com. Fijne dag vandaag! Geniet van de zon :-) Dagdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten