Laatste keer bij de Fysiotherapeut...

Maandag 18 juni 2018. Nadat ik al eerder afscheid nam van mijn krukken en Karrie de Rollator kan ik nu met enige blijdschap mededelen dat ik vandaag afscheid nam van de Fysiotherapeut. Fysio nummer twee wel te verstaan. Nummer 1 en ik waren een ongelukkige match. Zo ongelukkig dat ik voor een tweede keer een bezoek bracht aan het ziekenhuis om een extra ingreep te laten doen. Ik vertelde daar al eerder over. Na wat nachtjes in het logeerbed (met de hogere matras) en wat eerste bezoeken aan fysio I. knapte ik zienderogen op.

Ze is niet kinderachtig maar met vereende krachten en een heel andere aanpak heeft ze de trein weer rijdend gekregen. We hadden een goede klik en ik zal haar nuchtere kijk op de dingen zeker gaan missen. Voorlopig is het een afscheid van vier weken met een laatste en hopelijk eenmalige keer om te zien hoe het gaat. Dat laatste op mijn verzoek. Ik heb nog moeite om te geloven dat het nu echt goed blijft gaan en heb nog een steuntje nodig. Meer voor mijn hoofd dan voor mijn lijf, denk ik nu. Het is fijn dat ze dat wilde. En met dat aller allerlaatste bezoekje gaat ook die deur weer dicht. En ben ik klaar om ergens anders weer een deur te openen. Wat een feestje! :-)