Huisjes kijken...

Vrijdag 20 juli 2018. Vrijdag lijkt onze huizenbezichtigingsdag te worden. Zo ook vandaag. We keken in een beeldschoon huis in de polder van onze jeugd. Aan dezelfde dijk waar ik ooit woonde. Het voelde als thuiskomen. Veilig en vertrouwd. De aardige makelaar nam ons mee naar boven. Naar de slaapkamer met uitzicht op de rivier. Ah, zo mooi. De benedenverdieping was helemaal onze smaak. We hoefden er alleen onze meubelen in te zetten en klaar. En alles was in perfecte staat. 

En dan de tuin..... oh de tuin. Die was sprookjesachtig mooi. Met diverse zitjes, een verwarmde serre (het was meer een huisje) een mooie vijver, twee schuren en helemaal aan het eind een klein stukje bos. En in het midden van het bos was een ronde cirkel met gras. In gedachten zag ik daar al een tipi staan. Of een mongoolse tent. We aten een lichte lunch in het dorp waar we waren. Die was erg lekker. Jammer genoeg heb ik er geen foto van gemaakt. 

 Na de lunch reden we verder en bekeken we alvast 6 huizen die ik gezien had op funda. Omdat de makelaarsplaatjes vaak veel mooier zijn dan de werkelijkheid kun je maar beter voorbereid zijn. En dat was dit keer ook het geval. Twee van de huizen waren dusdanig anders dan op de foto dat we ze niet eens willen zien aan de binnenkant. We hebben alle tijd en het kan nog wel vijf jaar duren (nee grapje) voor we iets moois vinden. Iets waar we ons allebei thuis voelen. En zoals ik al eerder zei, dat wordt nog een hele klus. Het is goed om meerdere huizen te bezoeken. Zo krijg je een goed beeld van wat je echt wilt. Wat je wensen zijn maar zeker ook waar je consessies wilt doen. Want er zal water bij de wijn gedaan moeten worden. Niet zoveel water als in de rivier van onze jeugd stroomde maar toch...

Het is een boeiend proces en we leren elkaar goed en op een heel andere manier kennen. Thuisgekomen waren we best wel moe van alle indrukken en gingen we op tijd slapen. Ik vertelde laatst toch over het nieuwe dekbed? Nou, alsof de buitenkant nog niet genoeg kermis had, bleek er aan het dekbed zelf ook nog een lap tekst te zijn genaaid. Nog een keer die verkoelende bries in de slaapkamer. Ja duh. Nou echt niet hoor :-)