In de herhaling...

Vanmorgen mocht ik in de herhaling (zie bericht van gisteren). De tas werd ingepakt met pakjes en ik fietste opnieuw naar het postagentschap. En wat denk je? Weer storing. Ik reed onverricht ter zake naar huis. Voor de tweede keer. Weer een berichtje naar de mensen die wat gekocht hadden en gelukkig hadden ze er weer begrip voor. 

Vanmiddag heb ik eerst maar even naar de winkel gebeld om te vragen of alles werkte ;-) en dat was het geval. Drie keer is scheepsrecht en dat klopte ook in dit geval weer. Ondertussen was er nog een pakje bijgekomen en dat kon mooi tegelijk verstuurd worden. Fijn hoor, alles kan maar weer weg zijn nietwaar? Ondertussen ga ik vrolijk verder met opruimen. Zonder al te hoge verwachtingen zette ik een partijtje kaartjes met stopwol op Marktplaats. De wol is niet veel bijzonders maar de kaartjes zijn leuk om ergens anders voor te gebruiken. Om lintjes om te doen. Of een slinger van te maken. De man zegt steeds: Tineke, jij wilt overal slingers van maken. Maar dat terzijde. Hij heeft trouwens wel gelijk hoor.

Wat schetst mijn verbazing? Iemand wil de kaartjes kopen? Ik vind dat dan zo leuk hè. Ik had ze ook weg kunnen geven maar eerlijk gezegd ben ik daar een beetje voorzichtig mee tegenwoordig. Maar al te vaak wordt er niet eens bedankt. Nou hoeft dat niet natuurlijk want daar geef ik het ook niet voor maar het is maar een kleinigheid denk ik dan. Kringloop is ook een optie. Ik kan het ook daar brengen maar sinds ik gezien heb dat die heel veel weggooien heb ik daar ook een beetje schrik van. Daarom probeer ik het eerst op MP en dat lukt vaak wonderwel. Het gaat maar om dubbeltjes en kwartjes en ik heb er een puist werk aan maar joh, ik word er blij van. En hoe fijn is het om blij te zijn omdat je iemand anders blij maakt.

Ik sta geloof ik in de babbel de babbel modus. Nou ja, dat is ook niet erg toch? Het zonnetje schijnt, de pakketpost werkte. De mevrouw van het postagentschap was gelukkiger dan gisteren. Ze hoefde niet al dat gemopper aan te horen van haar boze klanten.  Oh en toen ik naar het agentschap fietste werd ik aangeroepen door een kennis die me uitnodigde voor een kop koffie op het terras. Zomaar midden op de donderdagmiddag. Tssss, het moet niet gekker worden zeg :-)))