Maandag 25 juni 2018. Vandaag is een van mijn eerste vriendinnetjes van de kleuterschool jarig. We hebben elkaar al in geen jaren meer gezien en ik heb geen idee waar ze woont. Nu onze moeders allebei overleden zijn gaat dat soort informatie verloren. Toch denk ik vandaag even aan haar. Dat gaat niet uit je systeem. Ik schreef hierboven wat gaf ik weg en aan wie...
Ik bedacht me vanmorgen na het wakker worden maar nog wel op bed hoeveel ik geef. Ik vind geven fijn. Ik geef energie aan anderen, probeer zoveel mogelijk mensen te helpen, naar ze te luisteren, met ze mee te leven, dingen voor ze te doen, ze op te vrolijken, te bemoedigen en wat al niet meer. Op een of andere manier doe ik het niet op de goede manier want het kost me veel energie. En daar heb ik nog niet zoveel van. Toch wil ik het blijven doen en oefen mezelf in het luisteren zonder te willen oplossen. Te bemoedigen met kleine woorden. Te helpen door het soms niet zelf te willen doen maar het te vragen aan iemand die dat beter kan dan ik. En zo nog meer dingen. Nu gaat het beter. Ik lig er in ieder geval niet meer wakker van. Hoe doen julie dat? Ik zou graag tips willen. O en de allerbeste raad gaf ik mezelf gisteren. Toen bedacht ik dat ik andermans problemen helemaal niet altijd hoef op te lossen voor ze. Er zijn mensen die dat nl vanzelfsprekend zijn gaan vinden :-)
Een andere manier van geven is het bedanken van mensen die echt echt belangrijk voor Mij waren afgelopen periode. Ik heb gezien wat een klein geschenk of een kaartje of wat lieve woorden kunnen betekenen. Daarom wil ik zelf niet stoppen met geven. Omdat ik uit eigen ervaring weet wat het voor mensen kan betekenen. maar die woorden hoeven natuurlijk niet perse van mij te komen. Stel je voor zeg. Dan zou ik mezelf een veel te grote broek aantrekken. Nee nee, dat doen we niet, zou mijn moeder zeggen ;-)
En terwijl ik dit schrijf gaat de bel en staat er een mevrouw met een collecte bus voor de deur. Ja, dat is ook een manier van geven natuurlijk. Toeval bestaat niet denk ik altijd maar. Ik zat er over te denken om Magic Mary aan de meisjes te geven maar ze willen haar niet. Ik dacht omdat ze een beetje armoedig en sleets is geworden in de afgelopen 50 jaar. Maar nee, ze vinden dat ze hier bij mij moet blijven wonen. Dan blijft ze bijzonder want dan zien ze haar niet iedere dag. Wat lief!!! Zo geven zij mij ook steeds weer nieuwe inzichten die kleintjes. Ze zijn nog zo mooi puur. Ik gaf veel cadeautjes weg. Het tasje van de bakker waar ik in een eerder blog over schreef was de laatste voor deze maand. Ik kan er niet meer dan drie per maand maken qua tijd. Het was veel geven deze maand, maar ook weer veel ontvangen. Het komt allemaal steeds beter in balans. Hard werken hoor, dat dan weer wel. Ik noem mezelf vaak een work in progress.... ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten