Vrijdag 1 juni 2018. Alweer de eerste dag van een nieuwe maand. Nog even en we vieren weer de langste dag. De man kijkt daar altijd erg naar uit. Hij houdt er van als het in de ochtend licht is als hij van huis gaat en als het dan ook nog licht is buiten als hij weer naar het grote oude huis terugkeert is hij dubbel gelukkig. Mij maakt het niet zo uit. Ik vind het ook gezellig als het in de avond vroeg donker wordt. Zo hebben we allemaal onze voorkeuren.
Als ik achterom kijk naar de maand mei, schrik ik er toch wel van hoe snel ook die maand weer voorbij is. Lieve help. En wat is er weer veel gebeurd. Ik vertelde er over hier om mijn blog. Mei was een maand met diepe dieptepunten en hoge hoogtepunten. Hij eindigde natuurlijk met het fantastische nieuws dat ik weer kan fietsen. Dat is toch zo fijn... ik vind het heerlijk om de wind weer te voelen. Nu waait het hier altijd, maar dit is wind die ik zelf veroorzaak. Want ja.... ik krijg steeds meer snelheid. De vaardigheid van het fietsen neemt per dag toe.
Ik voel me wat zekerder en heb zelfs al een keer iemand ingehaald! Dat was wel een hoogste hoogtepunt hoor. Ik kreeg de lach niet meer van mijn gezicht. En dan zijn we nu weer aan een nieuwe maand begonnen en wat zal die ons weer gaan brengen? Het is hier nooit saai en ik verwacht wel weer het een en ander. Toen ik aan het begin van het jaar besloot om de maanden een kleur te geven, dacht ik dat roze een goede kleur voor juni is en ik zocht daarom wat roze foto's bij dit bericht. Magic Mary in haar roze hansop bijv. Ik wilde als kind ook een hansop maar die waren nergens te koop. Toen een nichtje er een voor me uit Engeland meebracht was hij te klein en kreeg mijn zusje hem. Ik heb er lang de 'smoor' in gehad en me heilig voorgenomen er een te kopen als ik 'groot' zou zijn.
Ontelbaar veel keren was ik al in Engeland maar ik ben er nooit een tegengekomen die me goed pastte. Niet erg hoor. Ik kan altijd nog naar Magic Mary kijken. Of naar mini Mary met haar mooie jurk. Ik weet niet hoe ze echt heet, maar ik heb dit kleine popje altijd mini Mary genoemd in gedachten. De popjes zijn allebei gehavend maar toch kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om ze weg te gooien. Zo af en toe haal ik ze nog eens uit de doos. Ik liet ze hier ook al eens eerder zien. De foto hierboven is genomen bij de pedicure. Ik vond een bezoek aan de pedicure altijd maar een luxe d Tot het niet anders kon en nu denk ik er over om me zo af en toe toch maar te laten verwennen. Het kan verkeren zei Bredero ;-)
We gaan ook in juni weer de nodige verjaardagen vieren. Het zal leuk zijn om iedereen weer te zien. Vandaag is het jongste broertje van de man jarig. We gaan daar eigenlijk nooit naartoe want hij viert het nooit, maar dat heeft ons niet tegen gehouden om hem wat lieve woorden en goede dingen toe te wensen en die werden door hem zeer gewaardeerd :-)
En wat ons verder nog te wachten staat? Dat maakt niet uit. Ik ga er met open vizier en vol vertrouwen aan beginnen. Aan de mooie maand juni. I'll keep you posted. Dagdag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten