Dinsdag 22 mei. Ik was wat aan het werk in de tuin. Nu moet dat niet groter gemaakt worden dan het is hoor. Ik kan het max tien minuten volhouden want dan beginnen de spieren aan de achterkant van mijn been weer op te spelen. Ik zie het positief. Van nul naar tien minuten is hartstikke goed.
Ik was dus in de tuin aan de voorkant van ons huis. De overbuurvrouw zag me en kwam even bijkletsen zoals zij dat noemde. Ze vertelde dat ze weer oma werd, wat vertelden wat over de tuin, haar schoondochter, de dingen van het leven. Zoals dat gaat met buurvrouwen die elkaar niet elke dag zien. En nee... we spraken niet over de andere mensen in onze kleine straat :-)
Maak je nog leuks voor je winkeltje vroeg ze me? Jazeker, ik ben steeds bezig met het maken van enveloppen, antwoordde ik. We dronken koffie en gingen ieder ons weegs (zeg ik het zo goed)?
Ik laat de enveloppen hierboven even zien dan zie je wat ik bedoel. Dit waren toevallig allemaal groene papiertjes. Ik versierde ze met memory kaartjes.
Zo langzaamaan veranderen de artikelen in de 'winkel'. De handwerkjes zijn op en ik maak geen nieuwe meer. Of ja misschien later nog eens maar niet nu. De aandacht gaat nu vooral uit naar de enveloppen. Ik vind het leuk ze te maken maar het is lastig om aan mooi papier te komen. Ik verkoop voor drie euro per setje van 10 stuks. Het papier mag dan niet teveel kosten zoals je zult begrijpen :-)
De man denkt trouwens dat ik zoveel van die envelopjes verkoop omdat ze bijna niks kosten en vindt dat ik de prijs moet verhogen maar dat wil ik niet. Verstand versus gevoel haha!
Ik vind het fijn om weer hier te schrijven. Het gaat nog wat stroef maar dat wordt vanzelf beter weet ik uit ervaring. Hier op het blog schrijven is zo'n beetje hetzelfde als water voor een plant. Ik heb het nodig.
In het begin van de maand schreef ik over het jasje aan het hek. Dat is inmiddels opgehaald door een gezellig jongetje.
De zooltjes van de podoloog lijken me niet goed te passen maar ik moet toch even doorzetten. Misschien komt het nog goed.
Ik kreeg berichten dat je niet meer kunt reageren hier onder de berichten. Nu lezen de meesten (en jullie zijn ondertussen met best veel) toch anoniem en werd er maar zelden gereageerd. Misschien dat ik later eens kan uitvinden hoe dat komt. Wil je toch perse wat kwijt dan kun je in ieder geval mailen. Dat deden al verschillende mensen voor jullie. Tot zover de huishoudelijke mededelingen :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten