Maandag 21 mei. En weg was ik weer. Hier op het blog :-) Het lukt op de een of andere manier niet om hier regelmatig te bloggen. Vind ik dat vervelend. Nou, een beetje maar hoor. Er zijn belangrijke dingen in het leven dat bloggen. Hoewel ik het wel heel leuk vind om te doen.
Maar goed, ik was er dus even niet want weten jullie.... ik was een poosje niet zo gezellig. Aanvankelijk bleek het goed te gaan na de tweede ingreep in het ziekenhuis maar dat was toch een beetje optimistisch gedacht van mij.
Misschien wilde ik het ook wel weer heel graag. Dat beter worden. Dat 'normaal' zijn. Maar echt, ik moet geduldig zijn en tevreden zijn met wat ik op dat moment kan of bereikt heb.
En omdat ik niet zo gezellig was bleef ik hier even weg. Want ik wil best een 'realistisch' beeld van mezelf schetsen. Ik wil best delen dat het leven niet altijd leuk is. Maar het moet geen zeuren worden. En dat was het wel geworden als ik doorgegaan was. Dussss...
... deed ik andere dingen. En genoot ik van de kleine dingen die er waren. Omdat ik me bedacht dat op een goede dag ik me zou realiseren dat het eigenlijk best grote dingen bleken te zijn. Zoals op het kaartje hierboven staat geschreven.
Eerst probeerde ik te glimlachen. Het was even oefenen want sommige van de spieren die je nodig hebt om te glimlachen deden het niet zo goed meer. Ze waren vooral geoefend in het trekken van pijnlijke grimassen. Na wat oefenen lukte het toch (gelukkig) :-)
Ik zat wat in de zon. Ik las eens een boek en keek naar het groeien van het gras. Ondertussen bleef ik doorgaan met de oefeningen die soms heel pijnlijk bleken te zijn. En als het bijzonder moeilijk was, trakteerde ik me op een drankje ergens op een terras. Ik dronk geen roze limonade maar wat ik dronk was ook lekker en het relativeerde.
De chocolade liet ik voor wat het was want oh oh als je te weinig beweegt is het moeilijk om de kilo's er af te houden. Elk pondje moet meegezeuld worden tijdens de oefeningen. Gezond eten daarom. En op tijd rusten. Ik val steeds terug op wat ik vroeger ooit leerde van mijn moeder. Rust. Reinheid. Regelmaat. Daar vaar ik wel bij. Intussen lijkt het weer wat beter te gaan (ik hou een slag om de arm) en probeer ik hier de draad weer op te pakken. We gaan eens zien of dat lukt :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten