In mijn werkkamer staan twee paspoppen. Een zwarte man en een witte vrouw. Je ziet ze hierboven op de foto. Voor de spiegel. Links zie je nog net een stukje van het kamerscherm. Dat scherm zet ik in de gang op dagen dat het 'winkeltje' open is. Om de nek van de man zie je een gele strandtas. Ik ben nog steeds van plan om hem eens te gaan versieren maar het kwam er nog niet van. Wie weet... Wat in het vat zit verzuurt niet, zei mijn oma altijd.
Als ik de tas even open doe zien jullie behalve de gele voering een heleboel rondjes. Die haak ik tussen de bedrijven door van de mooie katoen die ik meebracht uit Egypte. Ik maak er duurzame confetti van. Als ik rondjes gehaakt heb in alle kleuren ga ik er pakketjes van maken. Ik weet niet of ik ze wel eens heb laten zien. Anders doe ik dat alsnog. Het is een gedachteloos en simpel werkje en fijn om mee te nemen als ik ergens naartoe ga. Ik haak dan thuis de rondjes en werk de draadjes daar waar ik ben, af. Wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten