Tijdens de feestweek is donderdag altijd de dag dat ik begin uit te kijken naar het einde. De dinsdag met alle herrie van het wielerfestijn. De woensdag met alle activiteiten die erbij horen en ook veel geluid met zich meebrengen beginnen me dan op te breken. Het is niet het geluid overdag wat me hindert maar het gebrek aan slaap. De laatsten gaan vaak pas rond 5 uur naar bed en de eersten (niet de dronken tokkies) zijn om 7 uur al weer wakker.
Veel bezoekers zijn al dronken als ze onderweg naar het plein zijn en komen dus twee keer langs ons huis. Heen en terug. We wonen aan een van de uitvalswegen van en naar de feestlocatie. Voor ons huis komen de fietsers en achter ons huis de automobilisten. Er is geen ontsnappen aan. Ongelooflijk hoeveel geluid sommige mensen produceren als ze dronken zijn.
Of zijn het vooral de enge pillen die geslikt worden? Ik vermoed het laatste. Er gingen heel wat pilletjes naar binnen. Er was zelfs sprake van GHB wat in het glas van jonge meisjes gedaan werd. Ambulance, politie en bewaking hadden hun handen vol aan het goed laten verlopen van alles. Je vraagt je dan ook serieus af of dit nog een feestweek genoemd kan worden maar goed....
Behalve de feestweek met muziek en bijbehorende herrie is ook de kermis neergestreken in het dorp. En ook die brengen veel geluid met zich mee. En flitsende lichtjes. Allemaal prikkels waar ik gevoelig voor ben. Ik klink nu vreselijk oud en zeurderig.
Op Scheveningen was het vuurwerkspektakel aan de gang. Verschillende landen lieten hun mooiste vuurwerk zien. Het was te zien via live stream van de locale omroep hier. Schitterend. Misschien dat ik daar volgend jaar maar eens ga kijken als ik gerepareerd ben. Hoewel vuurwerk ook vol lichtflitsen en geluid zit natuurlijk. Ach, misschien zeur ik ook wel zoveel omdat ik niet kan wat ik wil. Zoiets? Het mannetje met de verrekijker zag het einde van de week al gelukkig. Ik kocht het popje ooit bij de kringloop waar ik gisteren over vertelde. De verrekijker was van mijn schoonvader. Na het overlijden van schoonmoeder mocht ik hem hebben. Het is nog echt zo'n ouderwetse met een leren band. Misschien kan ik het vuurwerk er wel mee zien bedenk ik me nu :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten