De tuin van een ander

Hoe is het met jullie tuin? Met die van mij is het dit jaar niet veel. Twee keer per jaar heb ik hulp van Leen met winterklaar maken en het doorwerken aan het begin van het seizoen en daar ben ik heel erg blij mee. Maar verder doe ik het normaliter allemaal zelf. De man maait het gras en daar houdt het wat hem betreft op. 

Nu mijn fysiek me in de steek laat is de tuin veranderd in een soort van wildernis. Door de droogte zijn de stokrozen omgevallen en noodgedwongen maar afgeknipt. De regen van de laatste tijd doet er ook niet veel goed aan. Het is kortom gezegd een stuk waar je maar snel door moet lopen en niet teveel van vinden :-)

Eigenlijk hebben we nog maar een paar keer echt in de zon kunnen zitten en daarom is het allemaal niet zo heel erg. Wij hebben voor het huis alleen zon tot 12 uur en achter het huis kunnen we niet zitten vanwege de herrie van de doorgaande weg. Als alles goed gaat en ik weer helemaal gerepareerd ben, zal ik weer pijnvrij kunnen tuinieren. Iets waar ik heel erg naar uitkijk :-)

Tot ik weer fijn in mijn eigen tuin aan het werk kan, geniet ik van andermans tuinen. Ik mag graag een koffie of thee drinken, ergens onderweg. Samen met vriendinnen, gezin, familie maar ook alleen is geen probleem voor mij hoor :-)

Door de jaren heen heb ik een lange lijst van leuke adresjes verzameld waar ik graag vertoef. Niet allemaal zijn ze goed bereikbaar en ook daar verheug ik me erg op. Ik bedoel het feit dat ik straks weer kan lopen, gaan en staan waar ik wil. Echt, ik verlang daar zó naar.

Dat ik niet na hoef te denken of ik er dichtbij kan parkeren, of de steentjes ongelijk zijn en al die dingen die bij een beperkte actieradius horen. Ik heb al zoveel jaren pijn dat ik me daar gewoon geen voorstelling meer van kan maken. Het zal een feestje zijn als het allemaal anders is. Vooropgesteld dat alles goedgaat natuurlijk.

De foto's bij dit bericht maakte ik in theetuin de Winde. Het is aan de buitenrand van mijn geboortedorp en Nel (de eigenaresse) heeft nog bij een van mijn schoonzusjes in de klas gezeten. Haar ouders hadden op deze plek een boerderij waar mijn broertje altijd ging helpen toen hij jong was. Geweldig vond hij dat.

Nel heeft behalve de theetuin ook een B&B en je kunt er heerlijk slapen. Maar ik zeg er meteen bij dat je wel tegen stilte moet kunnen. Ik ken mensen die er logeerden en niet konden slapen vanwege de afwezigheid van geluid. Ook komt er af en toe een vleug boerenlucht langs want de boerderijen om de Theetuin heen zijn gewoon nog in gebruik. Theetuin de Winde, Achterland 4, Groot- Ammers is het adres. Alleen koffie/thee met appeltaart. Je kunt er niet eten. De tuin is open als Nel thuis is :-)