Ik vertelde in mijn vorig bericht al over de feestweek hier in het dorp. Ik de streek waar ik woon viert ieder dorp zijn eigen feest. Meestal een week lang. Het begint in de week voor de zomervakantie en ons dorp is als laatste aan de beurt in de laatste week daarvan.
Nog een week feestvieren. Nog een week vrij zijn en dan gaan de scholen weer beginnen. En de meeste volwassen-vakanties zijn dan ook weer voorbij en gaat iedereen over tot de orde van de dag. Even tussendoor: voorlopig de laatste keer foto's van tekeningen hier laat. Ik heb twee dummies vol tekeningen in een cirkel gemaakt. Dat deed ik met veel plezier maar nu vind ik het genoeg. Misschien dat ik er ooit nog eens in een andere vorm mee aan de slag ga, maar voor nu is het genoeg geweest.
De feestweek hier is dus de laatste van een lange reeks dorpsfeesten. De weken verlopen volgens een vast patroon. Zo is er al veertig jaar de wielerronde die langs ons huis rijdt. Op 1 meter van het hek naar de straat. De eerste jaren maakten we er een feestje van maar zoals dat gaat met veel dingen, verwatert dat een beetje. Er wonen nu ook veel nieuwe mensen in het straatje en die doen weer andere dingen. Onze vrienden en familieleden hebben het ook wel gezien na al die jaren :-) Bovendien was het weer dit jaar niet heel erg goed.
We zien junioren, senioren, beloften, en alles wat er tussen zit. Maar het leukst blijf ik de dikkebandenrace vinden. Jongens en meisjes op gewone fietsen. Drie keer komen ze langs en ik moedig ze altijd met veel plezier aan. In alle vroegte komt de veegwagen het parcours vegen en de mannen van de organisatie hangen de luidsprekers aan de lantarenpalen. De mannen van de dranghekken zetten die neer. Bescherming wordt aangebracht bij gevaarlijke hoeken en de EHBO installeert zich. Je ziet de programmaverkopers rondlopen en de volgauto's proefrijden.
Wij hebben de speaker recht voor het huis hangen en hoeven niks te missen. Bovendien staat een groot bord voor het huis met daarop 300 meter. Zijn de renners ter hoogte van ons huis, dan is het nog drie honderd meter naar de finish. De laatste mannen finishen rond kwart voor tien. Het is dan net nog niet helemaal donker. Elk jaar verbaas ik me weer over de efficiëntie die gepaard gaat met het opruimen van alles. Een kwartier na de finish is het meeste werk al weer gedaan. Veertig jaar ervaring en dat kun je zien.
Tijdens de race wordt muziek gedraaid, commentaar gegeven op de wedstrijd en in de stille momenten daartussen worden de sponsors genoemd. Ik heb wel eens geteld hoe vaak maar daar is geen beginnen meer aan. De dag wordt afgeslopen met een gezellig feestje voor de snackbar ter hoogte van de finishlijn. Met een lekker biertje in de hand is het goed meezingen. Vorig jaar kwam Andre Hazes jr optreden. Dit jaar was het Anita Meijer. De speakers zijn dan allang weer verwijderd maar het is allemaal toch life te volgen qua volume. Gelukkig zingt Anita nog steeds loepzuiver. Dag 1 van de feestweek was voorbij voor ik het wist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten