Zoals jullie gemerkt hebben blog ik zeer onregelmatig op het moment. Dat heeft allerlei oorzaken. De meesten heb ik hier al met jullie gedeeld en ga ik hier niet nog een keer noemen. In de mails die ik krijg wordt me vaak geadviseerd het elke dag bloggen los te laten en het even te laten voor wat het is. Dat is lief bedoeld maar ik vind het lastig er gehoor aan te geven.
Bloggen is voor mij ook een beetje verslag doen van een minderen periode. Ik gebruik dit blog ook een beetje om later terug te kunnen lezen hoe het was en hoe ik het beleefde. Dat doe ik in mijn 'echte' dagboek wat niemand leest en ik doe dat ook hier op het blog in een wat andere vorm. Er zijn mensen afgehaakt die zeiden klaar te zijn met mijn gezeur. Zij gingen liever een positief blog lezen. Waar ze vrolijk van werden en inspiratie van kregen.
Ik kan dat goed begrijpen. Ik zou ook best door kunnen gaan zoals ik altijd deed. Alleen is dat geen weergave van de realiteit zoals deze zich aandient. Met andere woorden: Ik zou me dus anders voordoen dan ik ben. En dat lijkt me niet op zijn plaats. Ik probeer de dingen altijd op te schrijven zoals ze zijn. In real life. Niet mooier en niet minder. Lees je liever niet meer hier dan vind ik dat prima maar zullen we dan afspreken dat je gewoon wegblijft en me dat niet zegt?
Ik loop dus weer min of meer achter de feiten aan en schrijf nu over vorige week maandag. Of eigenlijk begin ik zelfs bij vorige week zondag. Want toen ging ik naar de kerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten