Een bericht per dag schrijven is lastiger vol te houden dan ik aanvankelijk dacht :-) Zeker nu alle dingen meer tijd kosten dan ik vooraf voorzien had, is het best een dingetje. Ik zou nu natuurlijk toe kunnen geven en het elke dag bloggen los kunnen laten maar opgeven past niet zo goed bij mij.
In het verleden deed ik dat wel maar ik ben inmiddels volwassen geworden. Op blog-gebied bedoel ik dan. Waar ik eerder al snel het koppie liet hangen bij wat commentaar of tegengas, leer ik daar langzaamaan mee omgaan. Ik interpreteer het losjes en zie wel of ik iets wel of niet doe. Andere dingen zijn soms belangrijker en niemand vindt dat geloof ik erg.
Als ik een paar dagen niet schrijf hier is er altijd wel een berichtje in de mailbox van de een of ander. Dat wel. Maar dat is lief bedoeld. Het is momenteel lastiger schrijven omdat mijn wereld letterlijk beperkt is. Ik maak gewoon niet zoveel mee om over te schrijven. Raar dat ik dat nog eens hier zou zeggen. Meestal komen de woorden vanzelf.
Deze maandag ben ik me aan het voorbereiden op de feestweek hier in het dorp. Dat betekent in de praktijk veel koffie, thee en fris in huis halen. Lekkers bakken en het huis aan kant maken. We wonen dicht tegen het dorp aan en er zijn nogal wat mensen die even aanwippen.
Wat we vooral niet mogen vergeten is het wegzetten van de auto. Morgen is er namelijk de wielerronde voor de deur en daar moeten alle auto's van bewoners vanaf gehaald zijn. Dit jaar hebben we het geluk dat de overburen op vakantie zijn en wij in ruil voor het verzorgen van de planten en de post, de auto daar op pad mogen zetten. Hij staat dan ver weg van alle publiek en dronken tokkies. Nadeel is wel dat we dan niet weg- kunnen maar dat nemen we dan maar op de koop toe :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten