Weer..

Dinsdag 30 januari. Zaterdag tijdens de open dag bij de Bieslandhoeve raakte ik in gesprek met een man uit Pennsylvania (Amerika) Een boeiend gesprek en ik vroeg hem wat hem naar Nederland gebracht had. Hij bleek een gepensioneerde F16 piloot te zijn die nu in Noordwijk werkte bij ESA en dingen doet (wat, weet ik niet meer) bij de Technische universiteit in Delft. Hij helpt bakker Jan als vrijwillig bakker als hij daar zin in heeft. Wonderlijk hè? :-) Ik hou van die ontmoetingen. Je loopt elkaar tegen het lijf, maakt een praatje en gaat daarna weer over tot de orde van de dag. Je weet niet waar je met elkaar over gaat praten of als je begint te praten of het gesprek dan ook eindigt bij hetzelfde onderwerp. 

In dit geval startten we het gesprek doordat ik een opmerking maakte over de leuke zelfgebreide mutsen van zijn zoontjes. Ze zagen er zo lekker warm uit :-) Ik dacht dat het daarbij zou blijven maar nee... hij gaf antwoord in het Engels, vertelde dat hij expat was en zo ontspon zich een gesprek dat van hot naar haar ging. Ik over Egypte, over zoon die expat is in Zuid- Afrika, breien, quilts (amish). Aan het eind van het jaar is zijn contract afgelopen en gaan ze verhuizen naar Florida. Ik vroeg hem wat hem opviel aan Nederland. Met een grote glimlach....

... Hij vond het heel wonderlijk dat wij zo veel over het weer praten. Maar het is ook elke dag anders, zei ik hem; we raken er nooit over uitgepraat. En dat is ook zo. Dan weer regent het, vanmorgen zat er ijs op de voorruit van de auto, nu waait het stevig en schijnt de zon. Zo dacht ik tijdens het schrijven ook aan het feit dat 24 januari de warmste dag ooit gemeten was. Sneeuw hebben we heel weinig gezien deze maand en heel even konden we schaatsen hier op de baan in het dorp hier vlakbij. Het was nog te zien op tv. Nee, saai is het wat dat betreft nooit. Wat ik het fijnst vind aan Januari is dat het 's morgens sneller licht is en in de avond wat later donker wordt. Ieder jaargetijde heeft zijn eigen charme.
-
Ik kocht deze maand twee nieuwe lampen voor de grote slaapkamer  (want er hing niks en dat is lastig in de winter) en een (nep) vachtje voor naast het bed. Rollator Karrie logeert nog steeds gezellig hier. Hoewel ze soms staat te pruilen omdat ze steeds vaker genegeerd wordt. Och toch.