Zaterdag 3 februari. Opeens was hij daar: Jamie Oliver. Ik weet nog goed dat ik hem voor het eerst op televisie zag koken. Wat werd ik daar blij van. Enthousiast, jong, stoer en zoals hij kookte zag het er simpel uit. Maar wat het allerleukst aan hem was.... je wilde dat eten niet alleen zien koken maar ook zelf maken. Het jongetje dat ooit bij zijn vader in de pub leerde koken (op zijn achtste jaar) groeide uit tot een echte meneer met een imperium. Hij ging naar Italië en werkte in het beroemde River Café. Op zijn 23e schreef hij zijn eerste kookboek. The Naked Chef. Ik kocht het in 1999 als Sinterklaascadeau voor mezelf. Wat ik toen nog niet wist, was dat een traditie geboren was. Al jaren en jaren koop ik rond Sinterklaas een kookboek van hem. Ik vind het ontzettend knap dat hij zichzelf steeds weer opnieuw uitvindt.
Het nieuw aangeschafte boek gaat altijd eerst een poosje op mijn nachtkastje om er in te lezen. Kookboeken zijn zó leuk om te lezen. Probeer maar eens. Na ongeveer een maand begin ik er uit te koken. Uit het eerste boek heb ik alles gekookt kan ik me nog herinneren. Na zijn eerste boek ik 1999 kwam in 2000 zijn tweede boek uit: The Naked Chef is terug. Opgedragen aan zijn vrouw Jules met wie hij inmiddels getrouwd was. Weer een boek vol lekkere recepten, eenvoudig te maken en je hoefde er geen uren voor in de keuken te staan. Dat was voor mij destijds een groot voordeel. We waren net verhuisd naar een tijdelijke woning, hadden een puppy en ik werkte vier dagen tot half zeven in de avond.
In 2001 kocht ik zijn derde boek: Happy Days met the Naked Chef en weer was ik er blij mee. We waren weer verhuisd. Ik werkte vijf dagen in de week, we waren aan het verbouwen, de pup was inmiddels wat gegroeid tot een lastige puber, de man had zijn draai eindelijk gevonden op zijn werk (dat duurde even) en de oudste twee kinderen woonden op kamers. Weer was ik blij met Jamie's snelle gezonde recepten. Grappig dat ik deze boeken zo kan verbinden aan een bepaalde periode in mijn leven, bedenk ik me nu. Ik vond wel dat hij weinig creatief was met de titels van zijn boek, dat mocht van mij wel wat beter. En wat denk je? Hij had mij vast gehoord want in 2002 was daar het nieuwe boek met de titel: de basis van het koken. Dit boek was groter en anders van formaat. Het stak een beetje uit in de boekenkast. Inmiddels waren Jamie en Jools niet meer samen maar was daar ineens dochtertje Poppy Honey. Schattige familiefoto's en weer 100 nieuwe recepten. Hij had inmiddels een eigen restaurant en was culinair redacteur voor de Go en Marie Claire. En nog maar 27 jaar.
In 2004 schreef hij het boek: Jamies Dinners. Behalve 150 nieuwe recepten ook een soort van basis kookboek. Ik wilde voor dit blog de boeken op volgorde van uitkomen behandelen en kon dat naadloos doen via de voorkant van de boeken. Langzaamaan zie je hem van een jongetje veranderen in een jongeman. Steeds een stukje ouder en het haar ook steeds een beetje anders. Leuk is dat! Ondertussen draaide zijn restaurant Fifteen waar kansarme jongeren leerden koken. Er kwam een tv serie over. Ik herinner me latere series over het koken in de schoolkantine's waar de nodige hindernissen te nemen waren. Hij werd langzaamaan een ambassadeur van goed en gezond eten. Thuis was inmiddels tweede dochter Daisy geboren.
In 2005 verscheen een van mijn favoriete boeken uit de serie: Jamie's Italië. Ik heb daar (net als bij zijn eerdere boeken) veel uit gekookt. Ik kan me nog vaag een serie op tv herinneren dat hij met een busje door Italië trok. Boek nummer 7 zag in 2006 het levenslicht en natuurlijk kocht ik het weer aan het eind van het jaar. Inmiddels was het een mooi rijtje zo in de keuken op de plank. Fifteen Londen was een feit en een tweede restaurant in Amsterdam was geopend. Tijdens het schrijven van dit boek (vol lekkers) werd een restaurant in Cornwall geopend en was hij bezig met een restaurant in Melbourne.
Hoe kan dit allemaal goed gaan heb ik wel eens gedacht. En het werd ook spannend. In 2007 vertelt hij daar zijdelings wat over in zijn boek: Thuis bij Jamie. Het gezin verhuist vanuit het drukke London terug naar Essex (waar hij is opgegroeid) en hij heeft een moestuin. Met de handen in de aarde, kijken hoe de groenten groeien geeft hem rust en nieuwe energie. Herkenbaar! :-) Het boek is opgedragen aan Steve Erwin. Je kent hem misschien nog als de croccodile hunter. Weer vol lekkere recepten. Het boek is onderverdeeld in seizoenen en dat vond ik persoonlijk fijn omdat je dan kookt met wat er voorhanden is. Groenten van het seizoen smaken zoveel lekkerder.
En net toen ik dacht dat alles nu wel geschreven en gezegd zou zijn, vond Jamie Oliver zichzelf toch weer opnieuw uit met het boek Jamie's Kookrevolutie. Hij vertelt hierin over het Ministry of Food dat een reddende engel in oorlogstijd bleek. Ik ga daar niet hier verder niet over uitweiden. Het leuke aan dit boek zijn de stap-voor-stap foto's en recepten waarin je leert een eenvoudig gerecht leert bereiden en dat dan doorgeeft aan minstens twee mensen. Zodat ook zij het leren en weer doorgeven. De serie op televisie deed destijds veel stof opwaaien kan ik me nog herinneren. Ondertitel van het boek: echt iedereen kan leren koken in 24 uur. Ik heb het concept destijds gebruikt om te koken met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Een van hen is daarna de koksopleiding gaan doen en is nu chef in een restaurant in Rotterdam. Waar een boek al niet toe kan leiden. En ook dit boek gaf ik mezelf weer cadeau rond Sinterklaas.
Het boek Jamie's Amerika heb ik aan me voorbij laten gaan. Er was toen heel weinig geld om iets te kopen en bovendien trok me de titel niet aan. Vraag me niet waarom. Bij gelegenheid zal ik het nog eens inzien in de boekwinkel hier in het dorp en wie weet toch nog tot aanschaf over te gaan. Want zo werkt het met een verzameling. Je wilt hem compleet hebben. Toch? :-))))) Ook Jamie's reizen heb ik niet. Ik ontdek nu pas dat het bestaat. Is dat ook niet het leuke van verzamelen? Dat je steeds weer iets nieuws ontdekt?
Gelukkig koos ik wel weer voor dit boek. Jamie in 30 minuten. Het lag in 2010 in de winkel. Een intrigerende titel. Ik vond het nogal wat om in 30 minuten een maaltijd op tafel te zetten. Eerlijk gezegd stond de titel me een beetje tegen. Hier in Westland, waar ik nu woon, moet alles altijd snel want druk druk druk. Maar weinig mensen hebben tijd voor wat dan ook en daar kan ik maar niet aan wennen. Moet dan ook het eten nog even snel op tafel? Ik twijfelde maar ging uiteindelijk toch overstag. 50 complete menu's in het boek. Ik ging er mee aan de slag. Een enkele keer heb ik de dertig minuten ook echt gehaald, meestal had ik er wat langer voor nodig. Maar wel een superleuk boek! Te gast bij Jamie ontbreekt ook aan de verzameling zie ik....
Het kon niet uitblijven natuurlijk (Jamie houdt wel van een uitdaging) en na het 30 minuten-boek was daar Jamie in 15 minuten. Ik weet nog dat ik het niet meteen kocht om dezelfde reden als het 30 minuten boek. Maar ik kreeg het cadeau en nog wel uit onverwachte hoek. Ook de 15 minuten werden door mij nooit gehaald. Eén keer herinner ik me dat ik er 20 minuten over deed. Een unicum. Ondertussen vader van vier kinderen. Eigenaar van restaurants, een lijn keukenspullen en etenswaren was het een echte grote meneer aan het worden. Natuurlijk deed hij dat niet allemaal alleen maar toch... De etenswaren en keukenspullen heb ik nooit gekocht. Dat ging een beetje boven mijn budget. Gewoon is voor mij goed genoeg. Dan duurt het maar wat langer allemaal :-) Ook in dit boek, net als in al zijn andere boeken, weer schitterende foto's. Kon ik maar zo fotograferen. Als ik eten fotografeer zie ik altijd kans om er geen recht aan te doen. Het is echt een vak apart, dat foto's maken.
In 2013 was er bijna geen inkomen hier in dit mooie oude huis. Of beter gezegd: er was wel geld, maar dat wat er was, ging op aan grote reparaties en renovaties. En juist in dat jaar kwam Jamie met het boek: bespaar met Jamie. Alsof hij het wist. Dit boek kreeg ik van Sinterklaas. Ik weet nog steeds niet van wie (zoon twee misschien?) Het was zeer welkom. Ik gebruik het nog vaak. Eigenlijk al zijn boeken, maar deze was weer super. Nu het inkomen weer wat stijgt blijf ik besparen. Omdat ik het leuk vind maar ook omdat er al zoveel verspild wordt. Ondertussen was er ook een Jamie Magazine en een YouTube kanaal, vijf bekroonde apps en dit was kookboek nummer 14 (!) Poppy, Daisy, Petal en Buddy zullen hun vader niet veel gezien hebben deze tijd. Maar dat is mijn interpretatie hoor.
In 2015 verscheen Jamie's Comfort Food. Uit dit boek heb ik nog niet veel gekookt. En als ik het doe is dat meestal in het weekend. Er staan veel 'snoeperijen' in. Of zoals ze in het boek genoemd worden: de guilty pleasures :-) Misschien moet ik er toch eens wat beter naar kijken. Het boek heeft een gedeeltelijke omslag. Het rode gedeelte is snel vuil. Op een bepaalde manier stoort me dat misschien. Gek toch dat er zo af en toe een boek tussen staat wat minder aanspreekt. Ik leg hem even apart en zal er nog eens goed naar kijken!
Zijn laatste boek 5 ingrediënten (2017) is opgedragen aan zijn eigen 5 favoriete ingrediënten; zijn kinderen. Inmiddels zijn het er vijf. Puppy Honey Rosie (2002), Daisy Boo Pamela (2003), Petal Blossom Rainbow (2009), Buddy Bear Maurice (2010) en als laatste River Rocket Blue Dallas in 2016. Vier meisjes en een jongen. Wat een rijkdom. Opnieuw 130 nieuwe recepten die je op elk moment van de dag kunt maken. Met maar 5 ingrediënten. Het ligt nog op mijn nachtkastje om te lezen (ik ben een beetje achter en de stapel is hoog) maar bij het doorbladeren zag ik alvast weer veel lekkers langskomen.
Zo, het is een lang blog geworden maar dat geeft niet want over een verzameling is altijd veel te vertellen. Andere kookboeken komen misschien later eens aan de beurt. Er is op dat gebied nog veel moois om met jullie te delen. Ik besef me dat ik lang niet volledig was in mijn opsomming van alles. Maar dat geeft niet want je kunt meneer Oliver overal tegenkomen. Op t.v, YouTube, FB, Twitter, Instagram, Magazine en natuurlijk via zijn boeken. Je kunt niet om hem heen. Volgende maand weer een andere verzameling. Dagdag!
Leuk hoor...hier ook een fan...zijn salade met perzik parmaham en morzerella is na jaren nog steeds mij favoriet!...
BeantwoordenVerwijderenLiefs fijn weekend Ria x