Dinsdag 6 februari. Na het lezen van Tsjaikovskistraat 40 was ik benieuwd geworden naar de schrijver Pieter Waterdrinker. Hebben jullie dat ook? Dat je een boek leest en daarna als het je bevalt meer van de schrijver wilt lezen? Zo las ik ook de Correspondent. Waarin hij vertelt over zijn leven in het moderne Rusland. Over zijn worsteling tussen literatuur en journalistiek. Over zijn Russische schoonfamilie. Over de reizen die hij maakt. En ook vertelt hij voor het eerst hoe de geheime dienst op Rhodos een hilarische poging doet hem te werven als agent. Hij verteld over de oorlog in Georgië. Ik vond het weer een feestje om te lezen. Een aanrader!
Lichtelijk teleurgesteld dat ik maar één boek van Waterdrinker kon vinden besloot ik ook even te snuffelen bij de tafel met afgeschreven boeken. Je vindt er soms echte pareltjes tussen. Zo zag ik daar een Adriaan van Dis liggen die ik nog niet kende. Een reisverhaal. Inhoud in het kort: Hij reist naar Japan met het verhaal van zijn vader/opvoeding in zijn achterhoofd. En dat is me nogal een verhaal. In Japan leert hij hij de andere kant kennen en komt hij in contact met Japanners die in Indonesië gelegerd waren in de tweede wereldoorlog. Het is interessant om te zien wat dat met hem doet en hoe het zijn manier van denken beinvloedt. Een aardig boekje voor maar een euro gered van de ondergang. Ik heb eigenlijk geen idee wat er gebeurt met afgeschreven boeken die niet verkocht worden. Ik zal het eens vragen..
Het derde boek waar ik wat over wil vertellen vond ik ook op de tafel van de afgeschreven boeken. En ook dat was weer een pareltje. Yvonne Keuls: Benjamins bruid. Ik heb het genoegen mogen smaken een keer mee te mogen maken dat zij voorlas uit haar boek Indische Tantes. Sindsdien ben ik fan van Yvonne Keuls. Het was zó leuk en ze deed haar tantes zo levendig na, dat je het gevoel had, dat ze elk moment binnen konden lopen. Dit boek gaat over Dolores. Dolores is in 1938 met haar moeder naar Nederland gekomen met haar moeder. Ze is dan 12 jaar en heeft geen idee wat haar nog te wachten staat en dat is maar goed ook. Drie keer trouwt ze en op latere leeftijd komt ook nog Benjamin in haar leven. Zij gaat hem als vervanging van haar verloren zoon beschouwen. Het is ook het verhaal van een echte Indische familie.
Ik denk niet dat ik dit boek zelf gekocht zou hebben in de boekwinkel hier in het dorp, maar ben toch blij dat ik het gelezen heb. De meneer van de boekwinkel geeft me regelmatig goede tips (ook die buiten mijn comfortzone) en dat vind ik echt meerwaarde. Ik koop daarom nooit bij de grote online winkel maar altijd bij hem. Omdat ik heel graag wil dat de winkel blijft :-)
Omdat ik het me niet kan permitteren alle boeken te kopen, heb ik ook een abonnement bij de bibliotheek hier in het dorp. Het lijkt daar tegenwoordig wel een kippenhok. Het zit er vol mensen die taalles krijgen, er is een speel o theek en nog veel meer activiteiten die vast heel erg gewenst zijn maar ik vond het juist altijd zo fijn om in alle rust wat te lezen, te snuffelen, te genieten en soms zelfs alvast een stukje in een boek te lezen. Dat gaat helaas niet meer. Of misschien kan het wel maar ga ik op een verkeerd tijdstip naar toe. Dat zou ook zomaar kunnen. Nou ja.... hoe dan ook. Lezen is fijn en ik ga er voorlopig niet mee stoppen :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten