Glue book #44 tm #48...

Als ik het me goed herinner begon ik aan het begin van april dit glue book. Ik vond (en vind nog steeds) het heerlijk om zomaar wat te plakken en te knippen. Of eigenlijk begint het natuurlijk met knippen. Dan wat heen en weer schuiven op de pagina en uiteindelijk wordt een en ander vastgeplakt. Het leukst is het om een bijpassende quote te vinden als een kers op de taart. Niet alle collage's lukken even goed maar dat is ook niet de hoofdzaak. Het is vooral het plezier van het doen wat de boventoon voert. Goed, we gaan eens wat bladzijden omslaan en kijken wat we gaan zien.

Eerst maar een overzicht van de twee plaksels bij elkaar. Links een rondje van de zaak. Bij het maken van deze collage werd ik geinspireerd door het feit dat we weer wat meer mogen nu corona wat naar de achtergrond lijkt te raken. Wel fijn dat er weer wat meer mogelijk is. Voorzichtigheid blijft geboden want ik heb nog een maand te gaan voor ik mijn tweede vaccinatie krijg. 3 augustus ben ik pas aan de beurt.De rechterpagina heeft als tekst Echte Vriendschap. Hoe belangrijk is dat gebleken afgelopen tijd? Met echte vrienden kun je zo verdergaan waar je was gebleven. Ook al zo fijn!

Nog even wat inzoomen op de linkerpagina. De afbeeldingen in deze collage zijn echt van heel verschillende oorsprong. Twee pagina's uit een naai boekje. Wat plaatjes uit een oude Flow. Een lucifersmerk, een printje van een memorykaartje en ook nog eens washi tape. Best veel bij elkaar maar ik word er wel heel vrolijk van. Jullie niet?

Weer een overzicht van twee pagina's/collage's. Ze passen niet echt bij elkaar qua sfeer. Dat komt denk ik omdat ik in eerste instantie alleen plakte op de rechterpagina's en later ook de linkerbladzijden vulde. De linkerpagina is wat behoudender en terug in de tijd. Ik kon er geen passende quote bij vinden. Dat hoeft ook niet altijd. Misschien kom ik er later nog een keer een tegen. Dan plak ik hem er alsnog bij.

Je hoeft niet in hokjes te denken. Dat denk ik zo vaak. Toch zijn mensen geneigd dat te doen. Groot huis, grote tuin, dus een grote auto en een arrogante houding en een werkster. Zoiets? Al zo vaak heb ik weerstand gevoeld tegen het hokjesdenken. Het is vervelend en heel vaak niet waar. Wel een grote maar geen mooie nieuwe auto en zeker geen werkster. Hoewel ik dat soms best graag zou willen als mijn handen weer eens pijn doen. Wel een lekker vrolijke collage vinden jullie niet?

En ja, dan zijn we nu aangekomen bij de laatste collage in het glue book. Nummer 48. Er kon geen betere tekst gevonden worden dan deze. Wat een leuk avontuur is het geworden. Lang werd getwijfeld of ik nog een boek zou vullen (er liggen er nog een paar leeg in de kast) en ja, ik ga het doen. Het is zó fijn om hier de dag mee af te sluiten. Er komt dus een nummer 49 en verder. Gewoon omdat het voelt alsof ik een oude vriend opnieuw ontmoette. Dagdag!