maandag 7 juni 2021
Een jaar geleden in Februari...
2020 was in veel opzichten een roerig jaar voor iedereen. We kregen te maken met een virus waar we in Januari amper van hadden gehoord. En als we er al van gehoord hadden, dachten we dat het misschien wel over zou waaien. Maar dat deed het niet. Wij waren in februari vorig jaar net een paar maanden daarvoor verhuisd en nog volop aan het klussen. Het woord corona kwam af en toe langs op social media, maar heel veel aandacht schonken we er niet aan moet ik eerlijk bekennen. Zo gingen we zaterdag 1 februari nog gezellig naar de Seniorenmiddag (georganiseerd door de Oranjevereniging) in ons geboortedorp. Gezellig met mijn vader naar dia's van vroeger kijken. Koffie met een taartje en in de pauze een advocaatje en een bitterbal. Na afloop gezellig kletsen met mensen die je soms lang niet gezien had.
Wel weet ik nog dat ik dacht wat ik elk jaar denk.... zou vader er volgend jaar nog bij zijn? Hij moest nog 86 worden die februari (inmiddels 87) en voor zijn leeftijd in zeer goeden doen. Ik blader zo nog eens wat in de agenda en zie dat de schilder de laatste dingen kwam schilderen op zolder. Dat was fijn want dat was de eerste verdieping die helemaal klaar was. De dozen konden uitgepakt worden en zodra er een kamer opgeleverd zou zijn, konden we de spullen op zijn plaats zetten. Ik zal jullie maar meteen verklappen dat er nog zeker 50 grote verhuisdozen staan op de logeerkamer. Met spullen van mij. Ja echt! Mijn zusje kwam in februari op de koffie en ik schreef dat ik het zo fijn vond dat we dichtbij elkaar woonden. Wisten wij toen veel dat we elkaar niet lang daarna heel lang niet zouden zien.
We kregen veel mensen op de koffie. Steeds kwamen ze even zien of we al opgeschoten waren. Ik kan me niet eens meer voorstellen hoeveel koffie ik dat jaar gezet heb. De liefste aller mannen was nog volop aan het werk en reisde van hot naar haar. Ik was veel alleen met de werklui. Allemaal prima mensen hoor. Maar wel allemaal mannen, haha. En die hebben toch een ander soort energie. Ik voerde gesprekken met de hovenier over de tuin. Twee van zijn mannen hielpen om de loopband van de garage naar de zolder te tillen. Appeltje eitje voor hen. Wat waren die lui sterk zeg!.
Overal werd gewerkt en alleen op zolder was het min of meer rustig. Ik gebruikte een stapel verhuisdozen als tafel voor de laptop. Eten deden we vooral zoals het uitkwam. Veel brood en soep. Maar in de loop van de maand werden de meeste dingen afgerond en opgeleverd. We vierden ons huwelijksfeest en gingen uit eten maar in welke verhuisdoos zat ook al weer dat leuke jurkje? Mijn zusje en zwager zijn een jaar eerder op dezelfde datum getrouwd en zij kwamen naar hier om even koffie te drinken. Tijdens het koffiedrinken kwam de schilder en zochten we een kleur verf uit voor de vloer in de garage die later winkel zou worden. Het kon allemaal en tegelijk.
Het was een levendige tijd en de dagen vlogen voorbij. Vroeg uit bed en in de avond vroeg naar bed. Schaken op veel borden tegelijk. Overleg met de hovenier, de schilder, de man van de lift, de aannemer, en de electricien. En elke dag waren we meer dan moe want de 'gewone' werkzaamheden gingen ook door. Ik bleef les geven en de man werkte zich zes slagen in de rondte want eigenlijk net iets te veel werk. Maar als ZZPer zeg je niet snel nee en dus moest er veel geregeld worden qua thuiszijn/aanspreekpunt zijn enz. Maar het lukte en het huis werd steeds meer ons huis.
Nog steeds rommelde er ergens vaag op social media iets wat corona heette. Het zou uit China komen. Maar het fijne wisten we er ook niet van. Een maand later werd alles anders. Maar daarover later meer. Voor nu laat ik het hierbij. Jullie zagen tussen de woorden die ik schreef, een aantal collage's die ik eerder maakte. Ik vond het boekje en dacht dat het leuk zou zijn ze hier ook te laten zien. Maar goed, dat zei ik volgens mij vorige keer ook al. Ik ga nog even en stukje wandelen en een brief posten. Fijn dat je hier langs kwam om te lezen. Laat gerust een reactie achter. Dat wordt zeer gewaardeerd. En om die waardering meer vorm te geven, ga ik iedere maand wat leuks verloten onder de reageerders. Gewoon, omdat het kan. Daarover later meer! Fijne avond. Dagdag!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja wat een verhuizing al niet met zich mee brengt. en die dozen staan daar prima die pak je maar eens uit als het regent. Nu lekker genieten. Corona wie had gedacht dat het zo'n impact zou hebben. En wat een nare ziekte ik heb nog steeds klachten en wanneer gaan die over ik ben al meer dan een half jaar verder. maar goed we gaan dapper door. En kijken vooruit en genieten van alles wat groeit en bloeit !! liefs Albèrtje
BeantwoordenVerwijderen