vrijdag 3 augustus 2018

Wat ik las (7)...

Dinsdag 31 juli 2018. Alweer de laatste dag van de maand juli. En wat een maand was het zeg! Er is zoveel gebeurd. Als ik achterom kijk, word ik er duizelig van. Heel veel dingen zijn er waar ik hier niet met jullie over praat. Ze zijn energie slurpend en ik word er bij tijd en wijle doodmoe van. Het hoort erbij zal ik maar zeggen en het fijne is dat ik weet dat het voorbij zal gaan. Dit zijn dingen van het hoofd, dingen waar ik wakker van lig in de nacht en dat vergt een heel andere aanpak als de dingen van de knieën was ik de afgelopen maanden mee dealde. Het gaat goed komen. Dat weet ik alvast wel zeker. 


Vandaag is een voormalige vriendin jarig. We deelden ooit heel veel. Langzaamaan door de jaren heen zijn we uit elkaar gegroeid en als we elkaar nu tegenkomen hebben we elkaar eigenlijk niks meer te zeggen. Toen ik de laatste keer met haar sprak en wegliep dacht ik.... had ik niet meer mijn best moeten doen om het contact in stand te houden? Maar het is niet goed om iets vast te houden wat er niet meer is.

Zij woont waar ze toen woonde, met dezelfde buren van toen, gaat nooit weg, het is wat het is. En ik verhuisde zo vaak en zo ver. Ik belde regelmatig en bleef naar haar toegaan maar zij kwam nooit naar mij. Dan gaat het op den duur scheefhangen. We groeiden uit elkaar en toen ik niet meer kon rijden en lopen vorig jaar en ook niet meer belde, was het vrijwel meteen over. Jammer.

Ze is vandaag jarig en ik denk aan haar in dankbaarheid want ze maakte deel uit van een mooie periode van mijn leven. K van harte gefeliciteerd :-) Ik kijk regelmatig achterom. Naar de afgelopen maand bij voorbeeld. Waar is hij gebleven? Het ging zo hard dat ik er bijna angstig van werd. Op leesgebied was er niet veel te beleven. Ik genoot van het fietsen en wandelen. Ik ging veel weg van huis of werkte in de tuin en in/rondom het huis.


Wel kocht ik alvast een leuk boek. Het intrigeerde me door de vreemde vorm die het heeft. Je zet het niet zomaar even op de boekenplank. De band is recht maar naar rechts loopt het schuin op. Het is een boek om poëzie te ontdekken. Om te spelen met woorden. Zelf gedichten te schrijven. Het leert  je hoe je over poëzie na kunt denken. Wat je er mee kunt doen. Hoe poëzie je kan inspireren. Ik ben er benieuwd naar. Zodra de dingen van het hoofd wat ruimte geven zal ik er mee aan de slag gaan. Wie weet wat voor moois er nog van komt ;-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten