Zaterdag 11 augustus 2018. We deden boodschappen, kleine man en ik. Daarvoor gingen we naar het dorp vlakbij. Daar was het wat rustiger parkeren dan in de drukke stad van de radio en de televisie. We kletsten onderweg gezellig. Kleine man vertelde over beer. Beer was zijn strik kwijt en verloor ook wat van zijn inhoud. Zijn buikje werd steeds dunner. Ik zei kleine man dat beer naar de poppendokter moest, maar nee.... beer is beer en geen pop. Het kan maar duidelijk zijn toch? :-)
Het viel nog niet helemaal mee in het kleine dorp. De supermarkt was heel anders als bij ons en kleine man (hoewel hij in de boodschappenkar zat) leek wel veranderd in een octopus. Steeds vond ik iets wat hij gepakt had en in de kar gedaan had zonder dat ik het had gezien. Hij was gelukkig niet eenkennig en deed ook dingen in de karren van andere mensen die daar liepen. Ach, het was ook wel een leuk gezicht, dat kleine mannetje. Hij kletste met iedereen en iedereen kletste terug. Grappig was het om te merken dat iedereen daar TIJD genoeg had. Hier loopt iedereen te jakkeren en te jagen maar daar niet. Het was een verademing. Kleine man kreeg een koekje bij de bakker en een plakje worst bij de slager. Bij de bloemenwinkel kochten we wat moois voor papa en mama en kreeg hij ook een bloem van de winkelmevrouw. Hij bedankte haar met een kus. Hoe leuk is dat?
We maakten het huis schoon en netjes en hij mocht extra lang opblijven. Of misschien las ik wel extra veel verhalen voor het naar bed gaan. We ontbeten laat en meneertje ging daarna uitgebreid in bad. Ik legde hem op bed voor het middagslaapje en wat een verrassing.... mama haalde hem daarna uit zijn bedje. Het waren fantastische dagen. Ik zal het kleine mannetje missen. En om eerlijk te zeggen .... ook het mooie huis waar hij in woont. Ik kon er best aan wennen. Aan die luxe.... ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten